Vikan - 18.01.1999, Blaðsíða 31
Hér sést leggbúturinn sem látinn var sitja
eftir i pottinum. Leggúr meö blöðunum 'A
hefur verið settur i vatn og við biðum þess
að hann róti sig. Legginn sem á milli var
má svo skera niður í smábúta og setja í s-HSBfafcv .
pott. (Ljósmynd: Sigurjón Ragnar) íi l^
f HíF ■ / * •I •
Æ\
• ,.í ■
'' .5.
mm
'Mm*
■
■-• '-W,- *
;'<s '
Veturinn getur verib plönt-
unum okkar erfibur. Meginá-
stæban er Ijósleysib og svo
þab hversu heitt er inni hjá
okkur. Plöntunar spíra upp í
loftib, fella blöbin og verba
hreinlega svo Ijótar ab vib
freistumst til ab henda þeim.
Þab ætti þó ekki ab gera því
hvab er skemmtilegra en ráb-
ast ab rót vandans, finna or-
sökina fyrir því hvers vegna
blómib er orbib svona Ijótt
og sjá til þess ab þab hressist
vib og verbi fallegt á ný?
Bjargil pMunni mei klippingu
7J;í;UI
öjum og mn t
.
.
Gott dæmi um
plöntu, sem
orðin var ljót,
er dieffenbachi-
an, eða köllu-
bróðirinn, eins
og plantan heit-
ir á íslensku,
sem við segjum
ykkur frá í þess-
um þætti. Plant-
an okkar var orðin 120 sentímetrar á
hæð og aðeins blöð efst á stönglinum.
Það var eiginlega ekki mikil stofuprýði
að henni lengur og því ekki um annað
að gera en fleygja henni eða gera tilraun
til að bæta úr.
Pjfíún lij'Jj'jiJtlöiiir
Setlið í vatn
Eirtfaldasta ráðið er að klippa ofan af
dieffenbachiunni og þá þannig að legg-
urinn verði hæfilega langur rniðað við
fjölda blaðanna. Síðan er leggurinn sett-
ur í vatn og beðið þar til komnar eru á
hann rætur. Eftir það er hægt að setja
stöngulinn í mold og þar með er komin
ný og falleg planta sem á áreiðanlega
eftir að vaxa fljótt og vel með hækkandi
sól. En svo er það búturinn sem eftir sit-
ur í pottinum. Ekki líður á löngu þar til
ný blöð fara að spretta út úr honum og
þar erum við komin með aðra fallega
plöntu. Loks er það svo leggurinn langi
sem var á milli bútsins í pottinum og
toppsins. Hann getið þið skorið niður í
nokkra 7-10 sentímetra langa búta,
stungið þeim beint í mold og upp vaxa
nýjar dieffenbachiur. Eitt verður þó að
hafa hugfast þegar leggbútunum er
stungið í moldina en það er að snúa
þeim rétt. Endinn, sem sneri niður, á að
sjálfsögðu að fara niður í moldina ann-
ars vex plantan ekki auðveldlega upp.
Dieffenbachia er upprunnin í Brasilíu
en nafnið fékk hún frá austurrískum
garðyrkjumanni sem sinnti um garðana
við Schönbrunn höllina í Vín. Plöntuna
er auðvelt að rækta í vatni einu saman
og þess vegna þurfið þið ekki endilega
að stinga toppnum í mold eftir að hann
hefur rótað sig. Plantan lifir „endalaust“
í vatninu. Oft á tíðum byrja neðstu
blöðin á plöntunni að detta af og getur
ástæðan meðal annars verið sú að of
kalt sé á henni og þá ekki um annað að
gera en færa hana til. Blöðin geta líka
gulnað og dottið af ef plantan er of-
vökvuð en það er í þversögn við það að
hún lifi vel í vatni, en engu að síður rétt.
Pá verður að láta moldina þorna og
byrja svo að vökva aftur og þá ekki jafn
oft og áður.
Ekki má gleyma að nefna það að
safinn í dieffenbachiunni er eitraður og
því rétt að vara fólk við að hafa plönt-
una þar sem börn komast að henni því
þau gætu átt það til að bíta í blöðin eða
sleikja þau. Að öðru leyti er dieffen-
bachian mikið stofustáss að minnsta
kosti á meðan hún heldur blöðunum, og
nú getið þið kippt blaðleysinu í liðinn
sjálf þegar ykkur hentar.
31