Vikan


Vikan - 18.01.1999, Blaðsíða 43

Vikan - 18.01.1999, Blaðsíða 43
SMIfMllEW Texti: Þórunn Stefánsdóttir Þeir höfðu ekki erindi sem erfibi þessir óheppnu þjófar sem nú snúib vib blabinu og snúib sér ab annarri ibju se Maður nokkur sem rændi verslun í París missti af sér hattinn þegar hann hljóp út með feng sinn. Hatturinn var merktur að innan nafni hans og heimilisfangi og löggan beið eftir hon- um þegar hann kom heim. rör til þess að komast undan lögreglunni. Þegar hann kom niður var hann staddur í fangelsisgarði. Fangaverðir fundu sex illa fengin armbandsúr í vösum hans og ekki leið á löngu áður en hann var á bak við lás og slá. di hafa þeir tur. e k k iberfiðlei toTm með að brjótast inn, en það kombabb í bátinn þegar hann ætlaði að koma sér í burtu. Honum var það lífs- ins ómögulegt að opna dyrnar. Hann tók það til bragðs að opna vískíflösku og fá sér í glas meðan hann beið þess að húsráð- endur kæmu heim. ítalskur bankaræningi flæktist í dyramott- unni þegar hann kom æðandi inn í banka í Mflanó. Við fallið datt af honum gríman sem hann ætlaði að nota til að hylja andlit sitt og skot hljóp úr byssunni. Hann stau- laðist á fætur, hljóp í áttina að gjaldkeranum en datt aftur á hálu marmaragólfinu og missti byssuna þegar hann fálmaði eftir af- greiðsluborðinu. Ræn- inginn flúði skömm- ustulegur af staðnum undir hlátrasköllum viðskiptavina og starfs- fólks. Ekki tók betra við þegar út var komið. Hann hljóp beint í flas- ið á lögreglumanni sem stóð við bflinn hans og var að skrifa sektar- miða. Ræninginn hafði nefnilega lagt bflnum ólöglega. Ræningi í Denver klúðraði heldur betur málunum. Á flótta með ránsfenginn ók hann á ljósastaur og þurfi að halda ferð- inni áfram fótgangandi. Heimkominn skaut hann sig í fótinn meðan hann var að leita að húslyklinum. Lögreglan kom að honum þar sem hann hélt um fótinn með annarri hendinni og á ránsfengnum í hinni. Og ekki var hann heppinn þýski búðar- þjófurinn sem renndi sér niður frárennslis- Tveir félagar brutust inn í hús í Englandi. Þeir fundu myndavél og annar þjófurinn tók mynd af félaga sínum við iðju sína. Pegar þeir flýttu sér í burtu með ránsfeng sinn misstu þeir mynd- avélina og lögregl- an skilaði henni aftur til eigandans, 73 ára gamallar konu. Premur má- nuðum seinna lét hún framkalla fil- muna sem var í myndavélinni og þá kom í ljós myndin af þjófn- um. Það liðu ekki margar klukku- stundir áður en lögreglan var búin að komast að því hver átti andlitið á myndinni. Hann hefði betur látið það ógert, kappinn sem reyndi að stela handtöskum tveggja gamalla kvenna á Mallorka. Konurnar, sem báðar voru 77 ára gamlar, bundu hann á höndum og fót- um, hentu honum í skottið á bflnum hans og óku sem leið lá á lögreglustöðina í Palma. Þaðan var farið með hann á næsta sjúkrahús þar sem hann lá næstu daga til þess að jafna sig eftir áfallið. Það verður að segjast eins og er að hann var ekki sérlega greindur breski þjófurinn sem braust inn í íbúð í Chester. Hann átti KÆRAR ÞAKKIR Þegar hin 27 ára gamla Elsa Haffher kom fyrir rétt, ákœrð fyrir búðarþjófnað, ákváð dómarinn að sleppa henni með áminningu. Ástceðan var sú að Elsa var ófrísk. En dómarinn átti eftir að sjá eftir þessari Ijúfmennsku sinni. Elsa var nefnilega handtekinn á nýjan leik á leið sinni út úr dóms- húsinu. Hún hafði ekki staðist freistinguna þegar hún sá fal- legan pels hanga í fataheng- inu. Þeir skildu ekkert í því þjófarnir, sem voru að reyna að opna peningaskáp með logsuðutæki, að ekki gekk að brenna gat á skápinn. Skýringin var sú að þeir höfðu gleymt að skrúfa frá súrefninu. Eftir margra klukkustunda puð höfðu þeir loks gert pínulítið gat á peningaskápinn, nógu stórt til að koma hendi þar inn. Það var ekki fyrr en þeir höfðu verið gripnir og stóðu frammi fyrir dómaranum að þeir komust að því að peningaskápurinn hafði ekki verið læstur. STOLIÐ RUNDANDl Rœningi itokkur setti kodda- ver yj'ir liöfuð sér og þannig gekk hann inn í verslun í Kali- forníu. Eftir að hafa rekist á hillur og hvað sein fyrir varð, uppgötvaði liann að það hefði borgað sig að klippa göt í koddaverið til þess að liann sæi hvað hann var að gera! Hann lyfti koddaverinu örlítið upp itieðan hanit reyndi aðfiitna út- ganginn á versluninni. Það var nóg til þess að eimt viðskipta- viitanita þekkti liann og benti lögreglunni á hann. 43
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Vikan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vikan
https://timarit.is/publication/368

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.