Vikan - 07.06.1999, Qupperneq 55

Stum
aði að
gera ei
róttækj
inu,
ófrísj
ham
hvernig það yrði ef við mynd-
um í sameiningu þurfa að fást
við gráan hversdagsleikann;
heimilishaldið, reikningana og
uppeldi á börnum. Því við
höfðum alltaf verið ein í heim-
inum þegar við áttum stundir
saman og ekkert hafði trufl-
andi áhrif. En þetta ástand
var langt frá því að vera tóm
sæla. Það komu nokkuð
mörg kvöld sem ég grét
mig í svefn og bað til
guðs um styrk til að
hætta þessu. Svona
sveiflaðist ég tilfinn-
ingalega fram og til
baka.
Jólin voru sér-
staklega erfið. Sá
árstími er svo há-
tíðlegur og jólin
auðvitað og fyrst
og fremst fjöl-
skylduhátíð. Ég
átti bágt með að
hlusta á tregafulla
tónlist á þessu tíma-
bili án þess að tárast
og þegar klukkan
sló sex á aðfanga-
dagskvöld herptist
maginn saman. Ég
sá hann stöðugt fyrir
mér halda heilög jól
með fjölskyldu sinni.
Mér leið mjög illa
alltaf þegar við kvödd-
umst því við vorum búin
að vera svo náin og mig lang-
aði að hvíla í örmum hans
áfram. Hann skildi eftir sig
þunga rakspíralykt og stórt
tómarúm í sálu minni. Stund-
um hvarflaði að mér að gera
eitthvað róttækt í málinu, t.d.
verða ófrísk eftir hann. Sem
betur fer gerði ég aldrei al-
vöru úr því en velti oft fyrir
mér hvernig hann þyrði að
treysta mér að þessu leyti og
túlkaði ég það á þann veg að
hann ætlaði bara að láta
skeika sköpuðu. Ég gerði mér
grein fyrir að þessu sambandi
yrði að ljúka fyrr en síðar og
prófaði að fara út með vin-
konum mínum á skemmtistaði
og ýmis mannamót. En ég sá
bara enga aðra menn og hélt
tryggð við hann þótt það
hljómi kannski fáránlega. Ég
hélt tryggð við mann sem var
konunni sinni ótrúr!
Þrátt fyrir að ég væri mjög
hrifin af manninum þá fóru
loks að renna á mig tvær grím-
ur. Hann var eitthvað svo
frjáls og hafði það besta af
öllu. Hann hafði tvær konur
til að njóta. Ég varð stundum
reið þegar ég hugsaði um
hann sitjandi inni í stofu með
konunni sinni að horfa á góða
mynd eða það sem var öllu
verri tilhugsun; með henni í
rúminu. Mér fannst ég vera
kúguð en vissi jafnframt að
það var í mínum verkahring
að slíta mig út úr þessu. Og
loks kom að því. Ég gerði það
með einu símtali.
Við höfum hvorki hist né
talað saman síðan ég sleit
sambandinu og eftir á að
hyggja var það mun auðveld-
ara en ég hafði búist við. Að-
eins tæpum tveimur mánuðum
seinna kynntist ég yndislegum
manni og við erum gift í dag.
Það er ólýsalega góð tilfinning
að geta gengið um götur bæj-
arins með manninum sem ég
elska og að geta notið saman
alls þess sem lífið hefur upp á
að bjóða. í því er hin raun-
verulega ást fólgin; að deila
lífinu saman bæði í blíðu og
stríðu."
lesandi segir
Hrund
Hauksdóttur
sögu sína
Vilt þú deila sögu þinni
með okkur? Er eitthvað
sem hefur haft mikil áhrif
á þig, jafnvel breytt lífi
þínu? Þér er velkomið að
skrifa eða hringja til okk-
ar. Við gætum fyllstu
nafnleyndar.
Meimilisf'an}>ih er: \'ikan
„Lífsrcvnslusaga", Scljavej>ur 2,
1111 Rcykjavík,
Netl'ang: vikan@frodi.is