Vikan - 15.02.2000, Side 8

Varð að setjast niður og
prjóna rifja upp prjóna-
skapínn
Hafnarfjarðarleikhúsið Her-
móður og Háðvör, ríkið og
Hafnarfjarðarbær gerðu nýlega
með sér þríhliða samning þar
sem Hafnarfjarðarleikhúsinu er
tryggt rekstrarfé til 3-5 ára. Það
má segja að með þessu hafi
myndast grundvöllur fyrir nýju
atvinnuleikhúsi á íslandi. María
hefur áður leikið í Hafnarfjarð-
arleikhúsinu og var meðal ann-
ars ótrúlega vígalegt tröil í Síð-
asta bænum í dalnum. Hvernig
líst henni á þessa breytingu á
stöðu leikhússins?
„Ég er mjög ánægð með
þennan samning. Þetta þýðir að
Hafnarfjarðarleikhúsið getur
horft lengra fram á veginn og
verið með markvissari upp-
byggingu á starfsemi sinni. Hjá
Hermóði og Háðvör hefur farið
fram ótrúlega skapandi og
kraftmikið starf sem gaman er
að eftir skuli hafa verið tekið og
hlúð að. Mér finnst líka rökrétt
að fyrst komi til áhugi og sköp-
unargleði einstaklinga sem úr
verður menningarstarf sem síð-
an er stutt við og byggt í kring-
um. En ekki farin öfug leið, þ.e.
byrjað á að byggja hús og svo
reynt að færa líf í það.“
Stór breyting varð á lífi Mar-
íu þegar henni fæddist dóttir
fyrir rétt rúmu ári síðan. Hún
lék lengi frameftir meðgöng-
unni og var í tröllslíki í Síðasta
bænum í dalnum eins lengi og
hægt var en María gerði fleira.
„Ég lék í Dómsdegi eftir Egil
Eðvarðsson á fyrstu mánuðum
meðgöngunnar og var flökurt í
hverri töku. Á svipuðum tíma
lék ég einnig í rússnesk-amer-
ískri kvikmynd sem heitir
Virtuoso og tökurnar fóru fram
í Eistlandi. Það var rosalegt að
þurfa að fljúga svona á milli
enda notaði ég millilendinguna
á Kastrup til að kasta upp. Þeg-
ar maður er komin svona stutt á
leið tíðkast ekki að segja öllum
frá, svo það var oft fátt um svör
þegar ég var spurð að því í
kvikmyndaverinu hvort ég ætl-
aði ekki að fá mér meira af
mötuneytismat, sundursoðnu
kjöti í þykkri, brúnni sósu.
Meðgangan hjá mér gekk
mjög vel og við Lára erum mjög
hraustar ef frá eru skildir þessir
fylgikvillar, ógleðin entist alveg
heila níu mánuði og grindar-
gliðnun sem ég fékk eftir fimm
mánuði og varð til þess á end-
anum að ég varð alveg farlama.
En það kemur alltaf eitthvað
gott út úr öllu ef maður kýs að
líta þannig á það. Ég átti róleg-
an tíma, rifjaði til dæmis upp
hvernig ætti að prjóna og stillti
mig inn á þetta nýja hlutverk í
lífinu. En auðvitað er þetta
skrýtið eftir að hafa verið á
hálfgerðum handahlaupum alla
ævi og það tekur tíma og þjálf-
um að ná sér aftur. Ég hugsa að
ég komist ekki á hestbak eða
skíði fyrr en seinni part þessa
árs.“
Leikur stórt hlutverk
iieima
Lára litla dóttir Maríu og
Þorsteins J. Vilhjálmssonar
sjónvarpsfréttamanns var með
magakveisu fyrstu mánuðina
eftir að hún fæddist, hafði litla
matarlyst og átti ósköp bágt
segir María.
„En það er ekki að sjá á
henni núna full af fjöri og patt-
araleg, enda í algeru dekri hjá
okkur og Ester færeysku barn-
fóstrunni hennar sem kom til
okkar eins og engill frá Færeyj-
um. Ég er sjálf hálfur Færeying-
ur. Afi minn var sjómaður í
Færeyjum og þegar ég var barn
dvaldi ég þar og fór oft niður í
fjöru til að horfa á eftir honum
á leið út á sjó. Þegar ég fór svo
að setja upp sýninguna um
Sölku sendu bræður mömmu
mér færeyska sjómannapeysu
að æfa í. Það lá því beint við að
auglýsa í færeyska dagblaðinu
Dimmalætting eftir barnfóstru
og Ester svaraði. Hún er ein af
fimm systkinum og pabbi henn-
ar er einn af ellefu börnum svo
hún er sannarlega mikil barna-
kerling. Lára átti að mínu mati
skilið að njóta friðar og nota-
legheita eftir veikindin og það
má sennilega ekki á milli sjá
hvort fyrsta orðið hennar verð-
ur færeyskt eða íslenskt. Það er
sannarlega gæfa að eignast
svona heilbrigt barn og mér
finnst ég ákaflega rík þessa dag-
ana. Þetta bætist við þá gæfu að
hafa fundið starf sem ég elska
og öll þau tækifæri sem ég hef
fengið til að blómstra í því og
vera svo auk þess vel gift. Og
nú er litla fjölskyldan búin að
finna hundrað ára gamalt hús í
elsta hluta bæjarins til að búa í
og við erum að vinna að endur-
bótum á því þessa dagana.“
María lék í nokkrum kvik-
myndum og sjónvarpi á erlend-
um vettvangi áður en hún flutt-
ist alkomin heim til íslands. Er
hún á leið utan aftur?
„Já ef skemmtileg vinna
býðst og ég held góðu sam-
bandi við umboðsmenn mína
og konur í London, New York
og Los Angeles. Það væru nátt-
úrulega alger forréttindi að fá
tækifæri til að vinna hér og ann-
ars staðar í heiminum en ég vil
búa á íslandi. Ég læt leikhúsið
ganga fyrir og það flækir stund-
um málin. En ísland skiptir mig
miklu máli og það að vera ís-
lendingur er mér mjög dýrmætt.
í leikhúsinu er heimili leikarans
þar sem hann fær sína næringu
og þar hefur hann svigrúm til
að þroskast og stækka.
Nú er komið nýtt ár og ég er
að byrja að líta í kringum mig
eftir næstu verkefnum, en síð-
asta ár áttu þessar tvær stelpur,
Lára litla og Salka, hug minn
allan. Það lítur út fyrir að við
förum og ferðumst saman allar
þrjár á næstunni því margar fyr-
irspurnir hafa borist um Sölku-
ástarsögu frá erlendum leiklist-
arhátíðum."
8 Vikim