Vikan - 09.05.2000, Síða 22

Valkypjur á venðbpefamankaðnum
Karlmaður um brítugt með snyrtí-
lega stuttklippt hár, vel rakaður,
íklæddur gráum jakkafötum og
blárri skyrtu. Þessi starfar örugg-
lega á fjármálamarkaðnum, við
giskum á að hann sé verðbréfamiðl-
ari. En bó að fjármálaheimurinn sé
uppfullur af ungum karlmönnum í
bláum skyrtum, bá leynast bar líka
konur sem standa sig ekkí síður uel
í hinum harða heimí viðskiptanna.
Eftir lauslega athugun kom í Ijós að
í stærstu fjármálafyrirtækum lands-
ins er kynjaskiptingin nokkuð jöfn.
Reyndar hafa karlmennirnir uinníng-
inn á sjálfu „gólfinu" bar sem verð-
bréfaviðskiptín fara fram en kon-
urnar eru frekar í bakuinnslunni eða
öðrum tengdum störfum. Þróunin
hefur verið mjög ör á undanförnum
árum og bví má gera ráð fyrír að
konurnar verði orðnar f jölmennari á
gólfinu innan fárra ára.
Stjórnar
Guðrún Inga Ingólfsdóttir
er tuttugu og sjö ára og
stjórnar lífeyríssjóðnum
Einingu með glæsibrag.
Hún lætur bað ekki halda
vöku fyrir sér á nóttunni
bótt hún beri ábyrgð á
meira en sex milljörðum
króna og hún hvetur kon-
ur eindregið til að hasla
sér völl á f jármálamark-
aðnum.
Guörún Inga var ekki há í loft-
inu þegar hún fann sitt áhuga-
svið. Þegar hún fékk fyrstu
launin fyrir blaðburð fór hún beint í
banka til að kaupa sér spariskírteini
í stað þess að kaupa sælgæti eða
leikföng einsog margirgætu búistvið
af niu ára gömlu barni. Fjármála-
heimurinn heillaði hana og sautján
ára var hún harðákveðin í að leggja
hagfræðina fyrir sig. Blaðamanni
fannst það liggja í augum uppi að
Guðrún Inga hefði valið Verslunar-
skóla íslands en svo reyndist ekki
vera.
„Ég ákvað að fara í Menntaskólann
við Hamrahlíð því mér fannst hann
veita mér ákveðið frelsi. Ég vissi hvað
ég vildi og fór því á félagsfræðibraut.
Þar gat ég valið fög sem mér fannst
skemmtileg og áhugaverð, en ég
blandaði saman hagfræði, félags-
fræði og stærðfræði og sú samsetn-
ing kom vel út fyrir mig. Hagfræðin
er svona skemmtileg blanda af pen-
ingafræðum, stærðfræði og ekki síst
mannlegum þátturn." Að stúdents-
sex milijarða sjóði
prófi loknu skráði hún sig í hagfræði
við Háskóla íslands og lauk prófi það-
an árið 1996.
„Mér fannst hagfræðin mjög
spennandi og skemmtilegt fag. Á
meðan ég var í Háskólanum var ég
líka á fullu í félagsstörfum, var með-
al annars formaður félags hagfræði-
nema og í stúdentapólitíkinni.
Draumurinn var að fara út og læra
frönsku í eitt ár að náminu loknu en
svo réð ég mig á Hagfræðistofnun
strax eftir útskrift þannig að ekkert
varð af frönskunáminu í það skiptið.
Ég starfaði þar í eitt ár en ég ætlaði
alltaf í meira nám og fór að svipast
um eftir skólum erlendis. Ég fann
spennandi nám, í alþjóðlegum fjár-
málum og hagfræði, í Brandeis há-
skóla sem er rétt fyrir utan Boston
og sótti eingöngu um að komast inn
í þennan eina skóla. Sem betur fer
komst ég inn í fyrstu tilraun og ég
fór utan haustið 1997. Námið var eins
og sniðið fyrir mitt áhugasvið. Þarna
sameinaðist allt það sem mig lang-
aði til að læra. Hluti af náminu fólst í
að fara eina önn sem skiptinemi til
annarra landa. Frakklandsdraumur
minn rættist þarna og ég fór til Parí-
ar í hálft ár og var viö nám við fransk-
an viðskiptaháskóla. Ég útskrifaðist
vorið 1999 með mastersgráðu í al-
þjóðlegum fjármálum og hagfræði og
þá bauðst mér að taka við starfi fram-
kvæmdastjóra Einingar. Ég hafði líka
fengið starfstilboð úti en á þessum
tímapuntki fannst mér meira spenn-
andi aö koma heim, starfa hérlendis
og taka við þessu starfi. Ég stefni á
að Ijúka doktorsnámi seinna í fjár-
málum jafnvel þó það verði ekki fyrr
en um fimmtugt.“
Hræðist ekki ábyrgðina
Hvernig metur þú stöðuna á fjár-
málamarkaðnum í dag?
„Mér fannst íslenskur fjármála-
markaður breytast gífurlega mikið á
þessum stutta tíma sem ég var úti við
nám. Þegar ég var að fara út fannst
mér ekki mikið af spennnandi tæki-
færum hérlendis en ég kom heim í allt
annað umhverfi. Breytingarnar sem
22
Vikan
Texti: Margrét V. Heigadóttir
Myndir: Hreinn Hreinsson