Menntamál - 01.08.1957, Síða 33
MENNTAMÁL
127
og í skóla. Kirkjan var þá sá aðili, sem valdið hafði. En
þrátt fyrir kærleiksboðskap kristninnar hefur líkamsrefs-
ingum aldrei verið beitt eins gengdarlaust og í klaustur-
skólum miðaldanna. Latneska málfræðin var blátt áfram
barin inn í nemendurna. Fyrir smávægileg brot, hvað þá
meiri háttar brot, á reglum voru nemendurnir barðir. f
skólareglugerð frá Worms frá árinu 1260 er tekið fram,
að nemandi megi fara úr skólanum, ef kennarinn bein-
brýtur hann eða veitir honum álíka áverka.
Fyrir hvert afbrot var ákveðin refsing. Nemendur við
skóla einn áttu t. d. að fá 8 handarhögg, ef þeir að ástæðu-
lausu fóru úr kirkju, áður en messugerð var lokið, 2, ef
komið var of seint í skólann, 2, ef bækur gleymdust heima,
2, ef nemendur komu ógreiddir í skólann o. s. frv.
í þakklætisskyni fyrir refsinguna fengu drengirnir oft
að kyssa á hönd þess, er hafði refsað þeim.
Ef skólastjórarnir voru ekki ánægðir með kunnáttu
nemenda sinna, kom jafnvel fyrir, að þeir börðu kennar-