Menntamál - 01.08.1957, Blaðsíða 54

148
MENNTAMAL
á. Vér álítum, að í rannsókn vorri hafi þessi þáttur orkað
tiltölulega sterkar að því er orðmyndaaðferðina snertir“
(bls. 93). Þessa skoðun sína, að vitundin um tilraunina
með hina nýju aðferð haldi athygli kennarans spenntri að
nota út í æsar möguleika orðmyndaaðferðarinnar, endur-
tekur höfundur með áherzlu í bókarlok, þegar hann dregur
ályktanir af rannsókn sinni. „Auðvitað hefur reynsla
kennarans í aðferðinni mikla þýðingu fyrir árangur
kennslunnar. Vér viljum samt leggja áherzlu á það, að
nýjar starfsaðferðir, sem maður fellst sjálfur á, hrífa oft
kennarann til þess að leggja sig fram (ofta verkar stimul-
erande pá lárarens insats) við kennsluna með þeirri af-
leiðingu, að árangurinn verður betri“ (bls. 155). Næslund
getur þess, að hann ásamt fleirum hafi haldið fundi viku-
lega með kennaranum um tilhögun og framgang kennsl-
unnar, mun því sízt ofmælt það, sem hann segir um spenn-
ing og hvatningu fyrir kennarann að láta ekki sitt eftir
liggja með orðmyndaaðferðinni.
2. KENNSLUÁRANGUR MEÐ HLJÓÐAAÐFERÐ
OG MEÐ ORÐMYNDAAÐFERÐ.
Ég sný mér nú að því að rekja námsárangur beggja
hópanna skv. þeim töflum, nálægt 50 talsins, sem Næs-
lund hefur reiknað.
a) Að lesa sundurlaust mál. í lok 1. skólaárs1) sýnir
hljóðaaðferðarhópurinn (hlj.hóp.) betri lestrarleikni en
orðmyndaaðferðarhópurinn (om.-hóp.). Hann ræður við
erfiðari orð og sýnir meiri lestrarhraða. Prófverkefnið var
40 orða texti, sem smáþyngdist. Börn hlj.-hópsins lesa að
meðaltali 19.3 orð, börn om.-hópsins 15.4 orð, mism. verð-
ur 3.9 orð (tafla 12).
1) Til hægðarauka er talað um 1. skólaár 53—54 og 2. skólaár 54—55,
enda gerir höf. svo, þó að börnin hafi raunar notið nokkurrar kennslu,
áður en þau komu í 7 ára bekk.