Vorið - 01.06.1966, Blaðsíða 49

ast í rjóðu kinnunum elsku barnsins
míns, þegar það, endurnært af svefnin-
nni, opnar augun og brosir við mér með
öllum sínum kærleika.“
„Fögur er sú rós, en til er önnur
fegurri,“ sagði vitringurinn.
5Já miklu fegurri,“ sagði ein af kon-
unum.
>Æg hef séð hana, ég hef séð hana.
Æðri og helgari rós er hvergi til. En
Fún var bleik að lit eins og blöð terós-
arinnar. Ég sá hana á kinnum drottning-
arinnar. Hún hafði lagt af sér ríkiskór-
ónuna og gekk sjálf sorgbitin með barn-
sitt sjúka alla liðlanga nóttina, grét
yfir því, kyssti það og bað til guðs fyrir
Pví, eins og móðir á angistarstundu get-
Ur framast beðið.“
;)Heilög og undursamleg er hún hin
hvíta rós sorgarinnar í ölluin sínum
luætti, en þó er það ekki hún.“
j>Nei, fegurstu rós heimsins sá ég
frammi fyrir altari Drottins,“ mælti
Fiskupinn, guðhræddur og æruverður
°ldungur. „Ég sá hana í ljóma, og var
þá sem maður sæi engilsandlit. Yngis-
meyjarnar gengu að guðs borði og
endurnýjuðu skírnarsáttmála sinn. Þar
stóð ein þeirra. Ifún horfði með öllum
^reinleika og kærleika sálar sinnar upp
til Guðs. Sú rós lýsti hinum hreinasta
°8 æðsta kærleika.“
»Blessuð sé hún,“ sagði vitringurinn,
»en enginn ykkar hefur ennþá nefnt feg-
ustu rós heimsins.“
Þá kom barn inn í stofuna, korn-
Uugur sonur drottningarinnar. Tárin
stóðu í auguin lians, og kinnar hans
v°ru votar. Hann bar stóra bók opna í
flauelsbandi og með silfurspennslum.
„Móðir mín,“ sagði litli drengurinn.
„Heyrðu n.ú, hvað ég hef lesið.“ Og
barnið settist hjá rúminu og las í bók-
,inni um hann, sem gaf sig sjálfan í
dauðann á krossinum til að frelsa mann-
kynið — jafnvel óbornar kynslóðir.
Meiri kærleikur er ekki til.
Þá færðist rósrauður roðablær yfir
kinnar drottningarinnar, augu hennar
urðu stór og björt, því að upp frá blöð-
um bókarinnar sá hún lyftast hina feg-
urstu rós heimsins, ímynd þeirrar, sem
upp spratt af blóði Krists á krossinum.
„Ég sé hana,“ sagði hún. „Sá deyr
aldrei, sem þá rós lílur augum, fegurstu
rósina á jarðríki.“
Steingrímur Thorsteinsson þýddi.
BRÉFASKIPTI
Óskum eftir bréfaskiptum við jafnaldra ein-
hvers staðar á landinu. Æskilegur aldur penna-
vina tilfærður í svigum.
1. Sigurbjörg S. Sveinsdóttir (13—15) Vestur-
götu 115B, Akranesi.
2. Stefanía M. Aradóttir (12—13), Þiljuvöll-
um 28, Neskaupstað.
3. Ragnlieiður Gunnarsdóttir (10—12), Ytri-
Ásum, Skaftártungu, V.-Skaft.
4. Hörður Jónsson (12—14). Mynd fylgi.
Stóru-Ávík, Strandasýslu.
— Mig vantar lítinn spegil, sagði Sverrir,
þegar liann kom inn í búðina.
— Er það vasaspegill, sem þú vilt fá, spurði
húðarmaðurinn.
— Nei, það á að vera spegill með andlits-
mynd.
X
-—Þú mátt aldrei nota linífinn með vinstri
hendi.
— Hvernig á ég þá að skera af mér negl-
urnar á hægri liendi?
VORIÐ 95