Bjarmi - 01.12.1999, Blaðsíða 22

Henning Emil Magnússon
SviTa Guðs englar
Viðtal uið ísak Harðarson um
nýkomna bók hans, „Mannveiðihandbókina“
Fyrir þremur árum síðan kom út
játningasagan „Þú sem ert á
himnum... Þú ert hér!“. Þar rakti
ísak Harðarson ævisögu sína með
áherslu á afturhvarf sitt til kristinnar
trúar. Nú hefur hann sent frá sér sína
fyrstu skáldsögu og ber hún heitið
„Mannveiðihandbókin“. Ég bað hann
um að segja mér lítillega frá henni:
„Sagan fjallar um þennan ráðvillta
nútímamann sem kristallast í aðalper-
sónu sögunnar Dórhalli rithöfundi.
Hann er orðinn lífsþreyttur, menningin
hefur ekki svalað honum. Hann skynjar
að það hlýtur að vera eitthvað annað til
sem getur gefið honum frið og tilgang í
lífinu, en hann veit ekki almennilega
hvað það er.
Þessi ráðvillti nútímamaður er mjög
hrokafullur og þykist geta upphugsað öll
svörin sjálfur og fundið lausn á öllum
vandamálunum. Dórhallur ílýr menning-
una og fer út í lítið sjávarþorp, Saltvík,
þar sem hann ætlar að reyna að átta sig,
finna svarið við lífsgátunni og skrifa bók-
ina sem á að bjarga mannkyninu. Hon-
um gengur mjög illa vegna þess að hann
veit ekki hvert á að leita eftir svörum.
Þorpsbúamir opna augu hans fyrir einu
og öðm og það kemur að því, seinna í
sögunni, að svarið sem hann leitar að er
honum geflð á nokkuð óvæntan hátt.
Sagan fjallar í raun um þetta svar
sem mönnunum er gefið ef þeir leita í
einlægni.
í bókinni er líka stúlka sem heitir
Ysafold, ung og saklaus, sem ílytur úr
þorpinu til Reykjavíkur þar sem freist-
ingamar em allt í kringum hana. Hún
lætur heillast af glysinu og kannski er
ekki langt í að hún týni sjálfri sér.“
ísak Harðarson, rithöfundur.
Það eru ekki margir rithöfundar í dag sem
rita um trúarleg efni. ísak hlýtur þui að
skera sig dálítið úr með Mannveiðihand-
bókinni. Það er sjaldgæft að skáldskapur
og boðun rugli saman reitum og það er
misjafnt hvernig lesendur og gagnrýnend-
ur taka þeirri blöndu. Ég spurði hann
hvort hann yrði var við þetta.
„Já, ég hef orðið var við þetta. Stund-
um þegar menn eru að boða trúna þá
geldur skáldskapurinn svolítið fyrir það,
það er vandmeðfarið að blanda saman
trú og skáldskap á þann hátt að það
fullnægi bæði trúarhliðinni í lesandan-
um og þeirri hlið í honum sem nýtur
góðs skáldskapar. Það er erfitt að
blanda þessu saman og ég hef verið
skammaður íyrir að vera með of miklar
meiningar. Það má ekki boða neitt. Mér
finnst bara vera svo mikið af bókum
sem boða ekki neitt, er ekki þá allt í lagi
að einn eða tveir boði þá eitthvað.
Þeir sem em ekki að boða neitt em að
sjálfsögðu að boða eitthvað samt. Þeir
em að boða heiminn. Þeir em að boða
þennan sjálfhverfa heim, sem snýst í
kringum sjálfan sig endalaust og það er
eins og ekkert sé fyrir utan þennan
heim. En það er auðvitað sjálfsagt að
boða hinn heiminn sem við höfum
fengið að kynnast.
Það virðist ekki mega nefna Jesú
Krist á nafn í dag, það á að þegja um
hann, þannig að mér finnst ég vera
knúinn til að boða hann“.
í bókinni er mjög sterk ádeila á
markaðshyggju. í Reykjavík er neyslu-
musterið Rínglan og þar heyrist eftirfar-
andi söngur:
Kortið er minn liirðir, mig mun ekkert vanta.
Að betri kjörum veitirþað méraðgang,
leiðir mig að vörwn
sem égfæ að neyta og njóta.
Það var mér áminning, er ég las bókina,
hversu sterk markaðshyggjan er orðin.
Erum við kannski svolítið sofandi gagn-
vart henni?
„Já, er hún ekki farin að gegnumsýra
svo margt, emm við ekki farin að taka
henni sem sjálfsögðum hlut?“
Mannveiðihandbókin erfyrsta skáldsag-
an þín. Þú ert þekktari sem Ijóðskáld.
Hvert verður framhaldið? Er önnur
skáldsaga á leiðinni?
„Já, mig langar til að skrifa aðra
skáldsögu. Ætli ég skrifi þetta ekki
jöfnum höndum í framtíðinni ef ég held
þá áfram að skrifa. Ég er byrjaður að
yrkja ljóð og svo er einhver hugmynd að
gerjast með skáldsögu. Ég veit ekki
hvað verður úr henni."