Bjarmi - 01.12.1999, Blaðsíða 35

fesús kemur ekki afturfyrr en allar pjóðir hafa
fengið að heyra um hann. Kristniboðiðflýtirfyrir
endurkomu fesú pví hann kemur ekkifyrr en
kristniboðsverkefninu er lokið.
mynd af sér í musterið árið 41 e. Kr. Og
þegar Rómverjar hertóku Jerúsalem ár
70 e. Kr. þá vanhelguðu þeir musterið
áður en þeir lögðu borgina í rúst. Allt
þetta er vtðurstyggð í augum Guðs. En á
síðustu tímum mun þetta verða enn meir
áberandi og ná til alls sem heilagt er.
Það er áberandi í dag hvemig ákveðnir
hópar ráðast á það sem heilagt er okkur
kristnum mönnum og reyna að vanvirða
það. Syndalífið á að fá sitt rúni og sína
blessun í kirkjunni. Það er ekki nóg að
hæðast því sem heilagt er úti í heiminum
heldur vilja þeir koma inn í kirkjuna með
það og allskyns hjáguðadýkun.
Út frá Mark. 13,14 má ætla að viður-
styggð eyðingarinnar komi fyrir tilstilli
einnar persónu. Persónan stendur þar.
Hún er karlkyns. Samhengi er milli
þessa orðs og þess sem stendur í 2. Þess.
2,3-7 þar sem talað er um son glötunar-
innar, „sem setur sig á móti Guði og rís
gegn öllu þvi, sem kallast Guð eða helgur
dómur. Hann sest í musteri Guðs og
gjörir sjálfan sig að Guði.“
Margir andstæðingar Guðs hafa kom-
ið fram á sjónarsviðið og fjöldi manns
hefur vanhelgað nafn Guðs og ofsótt
kristna menn en að lokum mun ein per-
sóna koma fram sem er höfuðpaurinn,
andkristur, Dan. 7; 2. Þess. 2 og Op.
13. Andkristur er sá sem er í andstöðu
við Krist.
Koma Jesú
Jesús segir að hann muni koma í skýj-
um himins með mætti og mikilli dýrð,
Matt. 24. 30-31. Seinni koma hans til
jarðar verður því gjörólík þeirri íyrri. Þá
fæddist hann við fátæklegar aðstæður.
Það var enginn dýrðarljómi yfir lífi hans,
hann hafði hvergi stað að halla höfði
sínu að, Matt. 8,20.
Við endurkomuna getur enginn fram-
selt hann í hendur manna (sbr.
Matt. 17,22). Þá mun líf allra manna vera
í hendi hans. Hann kemur sem dómari
lifenda og dauðra, 2.Tím. 4,1. Sá máttur
og dýrð sú sem Guð hefur mun verða
sýnileg í honum við komu hans. Hann
birtist sem dómari og frelsari.
Lýsing Jesú á komu Mannssonarins er
í samræmi við það sem stendur í Dan.
7,13. í G.T. lesum við að Guð opinberaði
sig í skýjum himins, 2. Mós. 19,9 og 16.
Við lesum líka í Matt. 17,5 að Guð talaði
úr björtu skýi þegar hann vitnaði að
Jesús væri hans elskaði sonur. Á sama
hátt mun Jesús koma á skýjum himins
með mætti og mikilli dýrð.
Rétt fyrir endurkomu Jesú mun tákn
Mannssonarins birtast á himni, Matt.
24,30. Við vitum ekki hvernig táknið
verður. Sumir giska á að það verði
kross. Krossinn er tákn kristinnar trúar
og minnir á krossdauða Jesú okkur til
hjálpræðis. Aðrir hafa hugsað sér að
himinhvolfið muni opnast á einhvern
hátt, sbr. Op. 19,llnn.
Enn aðrir telja að þegar menn sjá
Mannssoninn skilji þeir það sem tákn
Mannssonarins. Eitt er öruggt. Enginn
mun vera í vafa um komu Mannssonar-
ins. Það verður eins og þegar eldingu
slær niður. Eldingin fer ekki framhjá
neinum. Þannig munu allir sjá Jesú
þegar hann kemur og vita að þetta er
hann, Fil. 2,10-11 og Op. 1,7.
Enn segir Jesús að þegar þessi tákn
birtast þá muni kynkvíslir jarðarinnar
hefja kveinstafi, Matt. 24,30b. Sumir
sjá að þeir hafa valið rangan veg. Þeir
skilja að nú er of seint að snúa við, sbr.
líkingu Jesú um meyjarnar tíu. Þeim
sem staðfastir hafa verið allt til enda
verður síðan safnað saman frá öllum
kynkvíslum, lýðum og tungum, Op. 7,9,
og þeir ganga með Jesú inn til dýrðar
hans. í 1. Jóh. 3,2 stendur um hina út-
völdu sem englamir safna saman úr öll-
um áttunum íjómm himinskauta á milli
að þeir munu breytast og verða líkir
Jesú. Þeir munu ekki einungis fá sams
konar líkama og hann heldur geta lifað
með honum, heilagir og lýtalausir í dýrð
Guðs um alla eilífð.
Fagnaðarerindið um ríkið
Myndin sem Jesús dregur upp af hinum
síðustu tímum er dökk en tvö síðustu
táknin sem Jesús nefnir eru fagnaðar-
efni. Fýrra táknið er að Guð hefur ekki
gleymt lýð sínum ísrael, Lúk. 21,20-24
og Róm. 11,26. Við sjáum þetta tákn
vera að rætast á okkar dögum. isra-
elslýður er að snúa til lands síns aftur.
Sú Jerúsalem sem eyðilögð var er nú
endurheimt. Margir kristniboðar era að
störfum í ísrael og að lokum mun „allur
ísrael frelsaður verða.“
Hitt táknið er að áður en endirinn
kemur mun fagnaðarerindið boðað öllum
þjóðum, Matt.24,14. Jesús kemur ekki
aftur fyrr en allar þjóðir hafa fengið að
heyra urn hann. Kristniboðið flýtir fyrir
endurkomu Jesú því hann kemur ekki
íyrr en kristniboðsverkefninu er lokið.
Hvenær?
Þótt Jesús segi að enginn viti dag eða
stund endurkomunnar, Matt. 24,36, þá
leiðir hann ekki hjá sér spumingu læri-
sveinanna um hvenær hann muni koma
aftur. Hann undirstrikar meira að segja
skoðun þeirra urn að ákveðin tákn
munu boða endurkomuna, Matt.24,3.
Fýrri koma Jesú til jarðarinnar var boð-
uð með táknum en flestir, þar á meðal
hinir skriftlærðu, gáfu ekki gaum að
þeim. Ef til vill vildu þeir ekki skilja
þau. Jesús ávítaði faríseana og sadd-
úkeana og sagði þá duglega að spá um
veðrið en blinda á tákn tímanna þó svo
að þau væm skýrari, Matt. 16,2-3.
Þegar Jesús talar hér um tákn tím-
anna þá nefnir hann bæði það sem eng-
inn veit og annað sem allir ættu að vita.
„En þann dag og stund veit enginn,
hvorki englar á himnum né sonurinn,
enginn nema faðirinn einn,“ Matt.
24,36. En allir lærisveinar Jesú ættu
hinsvegar að geta vitað þegar tíminn
nálgast, sbr. Matt. 24,33.
Daginn veit enginn en tímabilið þegar
Jesús kemur aftur á að vera þekkt. Þeir
sem lifa á síðustu tímum munu sjá
tákn tímanna og út frá þeim vita að
dagur Drottins er nálægt, sbr. Matt.
24,32-36. Eins og vorið hefur sín kenni-
merki hafa líka síðustu tímar sín. Eng-
Framhald á bls. 38