Heima er bezt - 01.11.1956, Blaðsíða 28

Heima er bezt - 01.11.1956, Blaðsíða 28
368 Heima ---er bezt Nr. 11-12 Kipping lunda. svo maður hrasar og veltur í öðruhverju spori við að stíga niður í holuopin, þúfnakollarnir róla og rugga, þegar stigið er á þá, eða rifna upp. Loksins kemst maður upp á brekkubrúnina, rennsveittur og örþreytt- ur, engu fegnari en því að velta af sér kippunni, fleygja sér í grasið og hvíla sig unr stund, áður en næsta burð- arferð er farin eða menn fara heim í kofann, eftir að hafa gengið frá fuglinum á geymslustaðnum. Síðan er matur tilreiddur í skyndi, borðað vel og kaffi drukk- ið, en þá farið aftur til veiða og setið til kl. 8 eða 9 um kvöldið. Þá er sú veiði kippuð, borin upp, fuglinn leystur af snærinu og frá honum gengið til geymslu. Eftir það er loks haldið heim í kofann til matar og ýmissa aðkallandi starfa. Eitt er alveg víst, að það eru oft örþreyttir menn, sem leggjast til hvíldar í úteyjar- kofunum um kl. 11 og 12 á kvöldin. Þrátt fyrir erfiðið er úteyjarlífið gott og heilnæmt líf, hressandi og styrkjandi sálar og líkamlega, frjálst og óþvingað veiðimannalíf, sem allir dásama ævilangt, er reynt hafa. Það hefur alla tíð verið hámark hugsjóna hins unga veiðifúsa manns. Það hefur einhver undur- samleg áhrif á alla, heillandi, æsandi og þó svo róandi. Hávaði hins daglega lífs fyrirfinnst ekki, aðeins vængja- þytur og fuglakliður allskonar og þægilegur niður út- hafsöldunnar, er hún hjalar við brimsorfið bergið. Að lundaveiðuvt við bnin. menn eða stirðbusa. Þar er ekki sofið út á morgnana, en farið á fætur um 5—6 leytið. Þá er hitað kaffi, borð- aður einhver kjarnfæðu-árbítur, en síðan klæðzt í veiði- fötin og „keifað“ upp og niður snarbrattar brekkur, niður að bjargbrúninni, og setzt þar að veiðurn í kaldri morgungolunni. Er svo veitt þarna fram á hádegið matar- og kaffi- laust, stundum í regni og þunga vindi, svo menn eru þá blautir inn að skinni og sárkaldir. Síðan er veiðin kippuð í 80 til 100 fugla kippur, þ. e. fuglinn er hnýttur í snæri, lO.til 15 stk. í hverju greiparknippi. Að því loknu er kippan borin á bakinu, máske margar ferðir, ef um góðveiði er að ræða, upp snarbrattar brekkurnar, sem allar eru sundurgrafnar af lundanum, Kipping lunda.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Heima er bezt

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heima er bezt
https://timarit.is/publication/380

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.