Heima er bezt - 01.11.1956, Blaðsíða 54

Heima er bezt - 01.11.1956, Blaðsíða 54
394 Heima Nr. 11-12 —-------------------------------er bezt---------------------------- að hann skyldi reyna að koma nálægt Jenný í þessum fagurgræna frakka.“ „Ertu loksins búin? Æ, þakka þér fyrir. En veiztu, hvað mér þykir leiðinlegast af öllu þessu? Það er þetta: Hún getur látið hvernig sem hún vill við hann, og hon- um finnst hún samt yndisleg.“ „Já, það er allra verst. Allir aðrir strákar myndu láta hana hafa það óþvegið, eins og hún verðskuldar. En alltaf getur Jenný hlegið að öllu. Annars yrði hún áreiðanlega vitlaus hjá þessum þokka hjúum, frænda hennar og frænku.“ „Já, hún hefur víst ekki átt upp á pallborðið hjá þeim í gærkvöldi, þar sem hún lét vinnukonuna bíða svo lengi,“ bætti Nanna við. „Vitanlega,“ sagði Lilja þurrlega. „Hún lét stúlkuna bíða meira en hálftíma.“ „Viltu slökkva ljósið,“ sagði Nanna geispandi. „Ég er svo syfjuð. Annars komum við ekki nógu snemma í skólann í fyrramálið.“ „Við komum áreiðanlega of seint, hvort sem er,“ svaraði Lilja, um leið og hún slökkti Ijósið. Fyrst var dauða þögn. Litlu síðar sagði Lilja, sem ennþá gat ekki gleymt Jennýju: „Ég öfunda hana ekki á morgun. Sú nýja....“ En Nanna var þegar sofnuð í úthverfum undirkjóln- um og tölulausum náttkjólnum, sem gapti frá henni í hálsmálið. Lítil, grönn flétta teygði sig upp í loftið, eins og smá-skott yfir björtu, hvelfdu enninu. Lilja lá lengi vakandi og starði út í myrkrið. Framhald. Forsetinn talar Framhalcl af bls. 356. --------------------------- 6. KRISTIN LÍFSSKOÐUN OG HEIiUSPEKI. Þess hefur áður verið getið, að bakgrunnur í ræðum Ásgeirs Ásgeirssonar væri saga þjóðarinnar og kristin- dómur. Hin kristna lífsskoðun hans kemur víða fram í ræðum, þótt fátt verði hér tekið með. En yfir þeirri lífsskoðun hvílir rólegt heiði, laust við kreddubundnar sérkenningar, en hreinsað og skírt af langri lífsreynslu. í innsetningarræðu 1. ág. s. 1. kemst hann svo að orði: „Þjóðleg og kristileg menning er líklegust að veita þann þroska og göfgi, sem gefur sálarró.“ í ræðu á synodus í Bessastaðakirkju 1953 segir svo: Það býr einhver-órói í mannssálinni, þrá og leit, sem sættir sig ekki við minna en að komast í sátt við innsta eðli tilverunnar og samræmi við tilgang lífsins. Og hér getum vér tekið undir með hinum heilaga Ágústínusi: „Þú hefur skapað oss til þín, og hjarta vort er órótt, unz það hvílist í þér.“ í þessari leit, og það byrjar eng- inn þá leit, nema hann sé þegar búinn að finna eitt- hvað — í þeirri leit getum vér vafalaust farið ýmsar leiðir og lýst trú vorri og reynslu með ólíkum hætti — en það er trúa mín, að þegar nógu langt eða hátt er komið, þá mætumst vér öll á sama staðnum, þar sem vér leggjum niður kappræður og drögum skóna af fót- um vorum. Ég held, að þekkingu þurfi ekki lengur, þó að hún hafi farið vaxandi — eða máske einmitt vegna þess að hún hefur aukizt — ég held, að vísindin muni ekki lengur leggja stein í götu pílagrímsins. .... Það er miklu borgið, ef vér varðveitum til- finninguna fyrir dásemdum tilverunnar og lotninguna fyrir því dularfulla. Ef alstirndur næturhiminn sæist ekki nema einu sinni á öld, — hvílík dásemd, mundum vér öll hrópa. Og við hlið himinsins setti spekingurinn Kant samvizkuna í brjóstum vorum. Og „í gegnum Jesús helgast hjarta, í himininn upp ég líta má“, segir Hallgrímur. Það eru þessir einföldu, og ef ég má segja hversdagslegu hlutir, sem verða oss trúarstafur, þegar vér árangurslítið höfum rannsakað mörg kenningakerfi. Ef við varðveitum barnshjartað og lítum eins og land- námsmaður við fyrstu landsýn á þessa tilveru, þá hefi ég trú á því, að vér eignumst það þrek og bjartsýni, sem sálin þráir. Þetta ófullkomna úrval úr ræðum Ásgeirs Ásgeirs- sonar ætti að geta sýnt, að ræður hans eiga erindi til þjóðarinnar, við hvaða tækifæri, sem þær eru fluttar. Og það starf, sem hann þannig vinnur til vakningar alþjóð, er ekki minnst um vert af því, sem forseti íslands hefur með höndum. Trausti Reykdal: ÓHAPPAMAÐUR Ágætt nafn að erfðum fékk, uppeldi með prýði, samt á villugötur gekk, ginntur öfgalýði. LEIÐRÉTTING Þau mistök hafa orðið í myndaskýringum með for- setagreininni í september—októberblaði Heima er bezt, að mynd neðst á bls. 298 er talin vera frá ísafirði, á að véra frá Patreksfirði. Efsta myndin á bls. 299 er sögð frá Holti í Önundarfirði, á að vera frá Seyðisfirði. Neðsta myndin á bls. 299 er sögð frá Seyðisfirði, á að vera frá Flateyri.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Heima er bezt

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heima er bezt
https://timarit.is/publication/380

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.