Heima er bezt - 01.04.1995, Side 22

Guðjón Baldvinsson:
Komdu
nú að
kveðast á
30. þáttur
Tjjað gera margir gjarnan að varpa fram vísum í tilefni Flátt er geðið Góu á,
af afmælum og áföngum ýmiss konar. Þar sem hér gefa eftirfreðin strá,
r rennur úr hlaði 30. þáttur „Komdu nú að kveðast þegar lýðir draga í dá
á...“ er nú eiginlega varla annað við hæfi en að hefja dróma yfir sálarbrá.
hann á sérstakri vísu af því tilefni. Aldur þessa þáttar er
reyndar ekki mældur í árum heldur birtingum, ef svo má Einmánuður engu betri
segja, og geta því slíkir áfangar reyndar komist upp í það ærslaðist á þessum vetri,
að vera tveir á ári, miðað við það að hver áfangi hans mœðist flest í sínu setri
teljist vera 10. hver þáttur. seiðmagnað í orða letri.
Eins og stundum áður fengum við Kára Kortsson til að
varpa fram vísu í tilefni af þessum áfanga þáttarins. Hann Harpa dró þar dróma úr
brást vel við að venju og segir þetta: dægilegast skúraflúr, sólarhitinn lét aflúr,
Margar kveður myndast hér Ijómar yfir brekku og skúr.
og meitluð bundnu skrifin.
Nú hamar þessa þáttar er Skerpla vekur skýja traf
þriggja tuga klifinn. skúrum tæpast laufi gaf titrar yfir hauðurs haf
Asmundur U. Guðmundsson frá Akranesi hefur sent hillingin sem nóg var af.
okkur skemmtilegar vísur, sem hann lætur eftirfarandi
formála fylgja: Sólmánuður síst í leti setti gróður upp affleti,
„Nú á síðasta ári flaug sú fluga í hausinn á mér að við- æsti Kára minnst að meti
halda gömlu mánaðaheitunum og lýsa um leið veðurfar- mœðast fáir hér í seti.
inu á því ári. Vel má vera að einhverjum hugnist kveð-
skapurinn:“ Heyannir er heimur nýr hrekjast lítið merkurdýr,
Árið 1994 í hnotskurn taðan þurrkuð, þrautinflýr, þakkar Guði, bóndinn skýr.
Utsynningur okkur lemur,
úfinn er og stráin kremur, Tvímánuður tók afskarið
œstur Þorrí sönginn semur, tíundaði veðrafarið,
svellið hvergi burtu nemur. skúrum hellti í skraufþurrt karið, - skyldifáu betur varið?
130 Heimaerbezt