Æskan - 01.11.1951, Blaðsíða 18

Jólablað Æskunnar 1951
RITA HAYWORTH.
Kvikmyndaleikkonan Rita Hayworth, er fædd í New
York þann 17. október árið 1918. Hún heitir réttu nafni
Margarita Cansino og er af frægri dansaraætt. Rita var
aðeins sex ára, þegar hún fór að sýna dans opinberlega.
Hún var aðeins sextán ára þegar hún lék fyrst í kvikmynd,
og síðan hefur frægð hennar jafnt og þétt farið vaxandi.
e-o<.!ooq%
mikla og langþráöa sýn. Hin heilaga Mekka blasir
viö þeim.
Inni í miðri Mekka er frægt musteri, og við það
stendur skrín eitt, sem nefnist Kaaba. Þetta skrin
er annars kúpumyndað, gluggalaust smáhús, þakið
með svörtu teppi. Fyrsta skylda pílagrímanna er að
bæna sig við Kaaba. Síðan ganga þeir sjö sinnum
kringum skrínið, en að lokinni hverri umferð (við
enda hvers hrings) lúla þeir niður og kyssa „Svarta
steininn“. Steinn þessi er greyptur í skrínið, og fylg-
ir lionum sú saga, að erkiengillinn Gabríel liafi látið
þennan stein falla af himnum niður í fangið á sjálf-
um Abraham. Steinninn er eyddur mjög af kossum
hinna trúuðu og svartur af syndum þeirra. Verð-
irnir við skrínið taka nú svarta teppið, skera það
niður í smátt og selja pílagrímunum, en leggja nýtt
teppi á skrínið.
118
Þessu næst ganga pílagrímarnir að Zemzen-hrunni
og drekka úr honum. Vatnið úr Zemzen-brunni er
mjög beizkt á bragðið, en pílagrímarnir fást ckki
um það, enda er vatnið heilagt, og trúa þeir þvi,
að það geri þá að góðum mönnum.
Leiðin til himna, að sögn Araba, liggur um brunn-
inn Zemzen. Hafa því margir steypt sér í liann og
látið þar lífið.
Næsta skylda pílagrímanna er að lilaupa sjö sinn-
um frá einum enda aðalgölunnar til annars.
Siðan hefst fórnarmessan á Ararat. Allir pílagrím-
arnir safnast saman á fjallinu. Er þar sungin messa
og færðar fórnir. Stendur sjálf messan yfir í 2—3
daga. Hver fjölskylda eða fulltrúar hennar slátra
einni geit eða kind, guði til dýrðar. Dagarnir líða
síðan við söng, át og þakkargjörðir. Eftir fórnar-
messuna mega allir sanntrúaðir Múhameðstrúar-
menn kalla sig „Hajj“ og hera grænan borða undir
höfuðfati sínu til merkis um það. Með fórnarmess-
unni á Ararat lýkur svo meginþætti pílagrímsgöng-
unnar. Mannfjöldinn tekur að tvístrast á ný, yfirgefa
horgina og halda af stað heimleiðis.
Mekka þykir einkennileg og fögur á kvöldin, þeg-
ar aðeins er tekið að hregða birtu, og pílagrimarnir
eru að búa sig af stað. Og fallegt er þá að horfa
yfir borgina frá fjallinu Ararat. Þá er sem þúsundir
stjarna liafi fallið af himnum ofan, svo skær og
fögur eru ljósin frá hinum fjölmörgu musteristurn-
um horgarinnar.
Margir iiílagrímanna hera einnig Ijós, og þá er
ljósahafið einna líkast maurildum i sjó, er mann-
fjöldinn þokast liægt og hægt í kvöldhúminu frá
horginni út i eyðimörkina. Enginn mælir neitt. Allir
ganga hljóðir út úr hinni heilögu borg. En ekki líð-
ur á löngu áður en hin djúpa þögn er rofin. Ilávaði
og skvaldur tekur völdin. Mesta og dýrmætasta ævin-
lýri i lifi Múhameðstrúarmanna er á enda. Og það
er hress og reifur hópur, sem heldur heimleiðis frá
Mekka.
Pilagrimarnir eru léttir i spori, hjörtu þeirra eru
glöð. Þeir liafa gert skyldu sína og létt af sér byrð-
um synda sinna.
V. Júlíusson.