Æskan - 01.09.1965, Blaðsíða 3

HANN
fann Ameríku.
Myndastytta Leifs
heppna á Skólavörðu-
hæð í Reykjavík.
Þið hljótið öll að vita, hvaða
niaður Leifur heppni var.
Hann fann fyrstur manna
Ameríku og gekk á land sunn-
an til í landinu. Þar leizt
honum svo vel á sig, að hann
yUist þar að og gaf landinu nafnið
s n*anð. Þar byggði hann stórt hús,
111 hann kallaði Leifsbúðir. Dvaldi
iiann k
y, Par um tíma, en hélt svo aftur
h Grænlands. Er þangað kom, tókst
11 n 111 að bjarga nokkrum mönnum
>>he ^ °g hlaut eftir Það viðurnefnið
nyhf>nÍ'' -^urgum árum síðar var hið
naf'1 -ianCÍ sfílrt að nýju og hlaut þá
[ 1 ■ð-meríka. Myndir af þessum
da Sæ^arpi eru ekki til, því að í þá
þgga Voru ekki til ljósmyndavélar, en
mynd var gerð af frægum lista-
Serðu' arÍð fg^0 efttr Því sem menn
he Ser 1 hugarlund útlit Leifs
hjj[una’ Hýrri liugmynd um útlit hans
Setíi 111 Vlð> þar sem er myndastytta sú,
um , aildaríkjamenn gáfu íslending-
Vfiv'vartð 1930, og stendur á Skóla-
í Reykjavík.
Þeiin ^°U m^nc^lr s^u eiei11 rii fr^
^rekatÍmUm’ er Geiiur beppni sigldi
við ,a,Slnum vestur um haf, höfum
°§ v ° S^nisflorn af útbúnaði þeim
sem ^Hnum, sem tíðkuðust, svo
SPjótu ^n U®’ sbjöldum, sverðum og
haugu ^ hllutir Þessir hafa fundizt í
höfðu °.® dysjum, þar sem fornmenn
í ÞjógVeiÍð Srafnir, og ef þið lítið inn
^injasafnið í Reykjavík, getið
MYNDIR af Leifi heppna, þessum
fræga sægarpi, eru ekki til, því í þá
daga voru ekki til Ijósmyndavélar, en
þessi mynd var gerð af frægum lista-
manni árið 1890 eftir því sem menn
gerðu sér í hugarlund útlit hans.
þið með eigin augum litið flesta þessa
muni. Brynjur fornmanna voru nokk-
urs konar peysur, í laginu eins og sú,
sem Leifur heppni er í á hinni ímynd-
uðu mynd. Þær eru oftast úr járn-
hringum, sem voru festir hver í ann-
an. Brynhosurnar voru líkt gerðar,
en voru hafðar á fótunum. Hjálmur-
inn var oftast járn- eða stálhúfa, sem
oft náði niður fyrir allt andlitið á
svipaðan hátt og þið sjáið að grímur
gera. Skildir voru oftast kringlóttir
með liandfangi öðrum megin, og báru
menn þá fyrir sig, þegar spjóti eða
sverði var brugðið eða beitt gegn
þeim. Skildirnir voru oft alla vega
litir: rauðir, hvítir, bláir, gylltir og
marglitir með ýmsu skrauti. Skip þau,
sem fornmenn fóru í herferðir á eða
landa á milli, voru seglskip, því að
þá þekktust ekki gufuskipin. Stærstu
og skrautlegustu skipin frá þeim tíma
voru kölluð drekar, af því að framan
á þeim var útskorið, gapandi höfuð
af eins konar fugli, en aftan á út-
skorinn sporður. Svo var gulli rennt
í skurðinn, og seglin, sem voru í einu
lagi, voru þá stundum úr silki með
gylltum stöfurn, saumuðum eða ofn-
um af mikilli list. Segl þessi litu þá
út eins og nokkurs konar vængir á
drekunum, þegar vindurinn stóð vel
í þau. Sú sjón að líta mörg slík skip
á siglingu í sólskini hefur áreiðan-
lega verið hin stórkostlegasta.