Æskan - 01.02.1967, Blaðsíða 49
• Litli. Þarna geturðu séð, búið að setja okkur i fangelsi! — Stóri: O-o, ég held, að ekki liafi staðið á þér að hjálpa til að svona færi
3'i'ir okkur. — 2. Litli: Hvað eigurn við að gera með náttföt? Við höfum komizt af án þeirra hingað til. — Stóri: Rcyndu nú að
1 ®gja til þess að koma ekki upp um fávizku þína — veiztu ekki, að þetta er fangahúningur. — 3. Stóri: Mér sýnist það liarla skrltnir
naungar, sem við liöfum lent í félagsskap með. Litli: Skítt með það! En að þurfa að rogast með skófluna á öxlinni! Maður veit á
er von. -— 4. Stóri: Þetta er hara hrcssandi. Þú manst, hvað þér var kennt: í sveita ])íns andlits skaltu hrauðs þins neyta.
: Já, en hvar er þá brauðið? Ég er líka að deyja úr þorsta. Ég heid ég gæti drukkið blávatn. — 5. Stóri: Sjáðu til, þá liöfum
I náð þessum upp. Já, nú dettur mér snjallræði í hug. Heldurðu ekki, að við getum grafið okkur hérna i gegn? Litli: Þá vil ég nú
le’ldur hvila mig. — 6. Stóri: Maðurinn þarna má halda, að við látum liendur standa fram úr ermum. Litli: Þetta er líka þrælavinna.
y tinnst, að þú mættir herða þig svolitið meira. — 7. Litli: Það er nógu gaman að standa hérna og horfa á hina vinna. Stóri:
inn^U 1"'1 ekki þessum vaðli, reyndu lieldur að hjálpa mér til að byrgja holuna, svo að ]>eir finni okkur ekki. — 8. Fangavörður-
’ Hvað hefur orðið af þeim. Þeir voru liérna fyrir augnabliki síðan. Halló! Það hafa menn sloppið héðan! Nú held ég, að ég fái
■nnntir hjá forstjóranum fyrir að geta ekki gætt þessara ræfla. — 9. Stóri: Þéir eru alltaf á sprettinum liérna uppi á hakkanum.
l>eir lialda, að við séum að fela okkur? Litli: Mér er farið að leiðast hérna. -— 10. Stóri: Nú held ég við séum komnir nógu
°S nú skaltu fá að hvíla þig, við getum grafið okkur i gegn í kvöld. Litli: Mikið var, að ég fékk að livila mig, ég var farinn
n0jaj Ssa ftlla von unt það. — 11. Stóri: Korndu, stúfurinn, við skulum fara strax, það er glaða tunglskin. Litli: Æ-i, það fer svo
e.ka Uni mig, mér þykir leiðinlegt að vera á ferð á nóttunni. — 12. Stóri: Nú er um að gera að flýta sér. Það er ekki gott að láta
S|K aftur. Litli: En heppilegt, að það skyldi vera nótt, þvi nú heldur fólk, að við séum í venjulegum náttfötum.