Æskan - 01.01.1968, Qupperneq 51

Spakmæli.
Hófsemi er bezta
læknisfræðin og góð
samvizka bezta lög-
fræðin.
Sá, sem lifir sam-
kvæmt náttúrunni,
verður aldrei fátæk-
ur, sá, sem lifir eft-
ir nýbreytni hégóm-
ans, verður aldrei
ríkur.
Oss angrar aldrei
að hafa neytt lítils,
~ neyttu þess vegna
ekki of mikils.
Vertu varkár við
þá fæðu, sem freist-
ar þín til að borða,
þegar þú ert mett-
ui", en vertu enn
varkárari við þann
drykk, sem freistar
þín til að drekka,
þegar þú ert ekki
l>yrstur.
Venjulega sjá
uienn ekki takmörk
hinnar sönnu hóf-
semi fyrr en þeir
t*ru komnir yfir þau.
Sparsemi er fjór-
bætt: Einn þáttur-
mn er atorka.
Sparnaðurinn held-
Ur vel á tímanum,
annar er nýtni,
þriðji forsjálni og
f.iórði ráðdeild. Ekki
íl sparsemi neitt
skylt við ágirnd.
Sparnaðurinn hefur
oftast efni á að vera
rausnarlegur, en
úgjörnum manni
finnst hann aldrei
þafa neitt handa á
milli.
ÆVINTÝRI RÓBÍNSONS KRÚSÓ
SÖMU SKIL OG ÞEIM FYRRI. Róbínson sneri sér nú að einum hinna innfæddu, sem hafði
--------------------------------------ráðist að honum með spjóti sínu, og áður en hann gat nokkuð
að gert hafði Róbínson gert honum sömu skil og þeim fyrri. Vesalings fanginn kastaði sér nú á jörð-
ina fyrir fætur Róbínsons til að þakka honum og hylla hann fyrir áræði hans. Til merkis um, að
hann væri algerlega á valdi þessarar miklu hetju tók hann um annan fót Róbínsons og lagði hann á
hnakka sinn. Róbínson gaf honum nú merki um að standa upp og fylgja sér heim í hellinn.
NÝI VINURINN TENDRAR ELD. Þegar Róbínson kom heim í hellinn með þennan nýja vin sinn,
------------------------------------------sem hann hafði eignast svo óvænt, og sem myndi nú vera hjá
honum og frelsa hann frá einverunni, byrjaði hann strax að sýna lionum hvernig hann hafði búið um
sig í hellinum. Hann sýndi honum eldstæði sitt, en þar var nú enginn eldur lengur, því að hann hafði
kulnað út, er Róbínson var veikur af hitasóttinni. Maðurinn leit á eldstæðið og svo eitt augnablik á
Róbínson. Því næst þreif hann steinöxina og Róbínson til mikillar undrunar þaut hann síðan af stað
eins og hann væri að flýja. Gleði Róbínsons var ekki lítil, þegar hann sá eftir örlitla stund, hvar hann
kom nú hlaupandi til baka með logandi trjágrein á lofti. Maðurinn hafði þá bara hlaupið til að tendra
eld á þann hátt, sem þeir innfæddu bezt kunna og skilja.
BII endurhressing
er eins og salt. Ef
bað er mátulegt,
það, en ef það
er <>t mikið, stór-
skemmir það.
TIL LESENDANNA.
Margar óskir berast um það,
að blaðið birti upplýsingar og
myndir af hinum og þessum
hljómsveitum, sem njpta mik-
illa vinsælda í vissum bæjum
eða sveitum, en þar sem ógern-
ingur er fyrir blaðið að fá
slíkar myndir og góðar upplýs-
ingar, væri það mikill greiði
við blaðið, ef lesendurnir sendu
því slíkar upplýsingar og mynd-
ir, og þá mun ekki standa á
blaðinu að birta þær.
47