Æskan - 01.02.1968, Blaðsíða 7

V*-
Langar ykkur til að vita, hvernig skó
Indíánar nota? Þeir eru ekki ósvipaðir
íslenzku skónum og það er alls ekki
rnikill vandi að búa þá til.
Þið sníkið ykkur út nára úr blásteins-
lituðu sauðskinni eða helzt eltiskinni.
Svo teiknið þið ummálið at fætinum á
ykkur á pappír og klippið „sólann" út
úr pappírnum. Pappírssólinn cr nú lagð-
ur á skinnið og skæðið sniðið, eins og
sýnt er á 1. Þar er sólinn sýndur diikk-
ur og nálægt 4 cm breið leðurræman
útaf nema á hælnum, þar er skinnið
sniðið alveg inn að sólanum. Tvö stykki
cru sniðin í yfirleður, með sama sniði
og framhelmingurinn á sólanum. Nú eru
göt stungin með sýl í jaðarinn á báð-
um stykkjunum (sjá punktana á 1) og
stykkin saumuð saman með seymi eða
mjóum þveng (þið sjáið saumaförin á
1). Þegar yfirstykkið hefur verið saum-
að fast, mátið þið á ykkur skóinn og
merkið á skinnið, hvar hælsaumurinn
á að koma. Svo klippið þið hælstykkið,
eins og sýnt er á mynd 2 en á mynd 3
sjáið þið hvernig hællinn er saumaður.
Síðan er þvengur þræddur í aftanverð-
an skóinn — þið sjáið á mynd 4 hvernig
það er gert. Að fráteknu yfirstykkinu
að framan svipar þessari skógerð mik-
ið til þeirrar, sem notuð hefur verið hér
á landi frá alda öðli, þangað til flestir
eru farnir að ganga á stígvélum og
gúmmískóm.
sjál£an sig fyrir klaufaskapinn og sár yfir
þurfa að gera allt aftur, að hann spark-
^ði í smásteina á leið sinni og tók ekki eftir
l3vb að hann var kominn allt of langt frá
þorpinu. Allt í einu sá hann að i'arið var að
skyggja-
Hann stanzaði og leit í kringum sig. Þá
Var hann kominn að stórum fenjasvæðum,
Sem hann vissi að voru í veiðlöndum þorps-
^úa, nokkuð langt að heirnan. Hann sneri
vtð 0g gekk sömu leið til baka, en hafði nú
liugsun á að gæta að, hvort hann sæi nokkr-
Hr víðihríslur, sem væru góðar í tágar.
Loksins sá hann tvær, lítið eitt utan við
stiginn, snaraðist þangað og flýtti sér að
fella þær. Hann hafði einmitt lokið því,
l)egar hann lieyrði dimmt urr bak við sig,
lelt suöggt þangað og sá, hvar geysistór grá-
'ýjurn stóð á afturfótunum á að gizka 40 til
á() skref í burtu og þefaði út í loftið, eins
°g hann væri að átta sig á því, hvaðan ein-
Ifver lykt kæmi.
Litli-Björn varð gripinn mikilli hræðslu,
Ueygði sér flötum á jörðina og nrjakaði sér
1 att að stígnum. Hann náði þangað von
Lráðar, hljóp hálfboginn af stað fyrst, en
'etti úr sér eftir dálítinn spöl og linnti
el<ki sprettinum, fyrr en hann kom í þorpið.
yrst gat hann ekki komið upp nokkru orði
rnæði, en sagði svo föður sínum allt
af létta.
Að frásögn lokinni lagði Gull-Örn hand-
legginn um lierðar sonar síns og sagði:
„Nú sérðu, hversu mikil vandræði geta
hlotizt af lítilfjörlegum mistökum og smá-
vegis athugunarleysi. Ef þú hefðir talað
betur við mig og gætt að viðjunum, sem
garnla tjaldið er bundið með, þá mundirðu
strax hafa gert nægilega gildar og sterkar
tágar. Vegna grernju þinnar tókstu ekki
eftir jrví, að nóg er til af víðihríslum kring-
um þorpið, heldur leitaðir langt yfir
skarnmt inn í skóginn, og fyrir bragðið
varstu nærri orðinn að málsverði grábjarn-
arins. Þú gleymdir víðihríslunum, sem þú
varst búinn að fella, þegar þú lagðir á
flótta frá bangsa. Nú verður þú að hefja
hrísluleit og tágagerð enn að nýju. Gættu
þess, sonur minn, að gera hlutina rétt og
ef þér verða rnistök á, þá eyddu ekki tím-
anum í að vera í vondu skapi yfir því. Við-
urkenndu mistökin fyrir sjálfum þér, beittu
athygli þinni og gættu þess að gera betur
næst.“
Þennan dag lærði Litli-Björn rnikið í
skóla lífsins og varð reynslunni ríkari.
Sigurður Kristinsson þýddi úr ensku.
* Jafnvægislínur
LÍKAMÁNS
Hér eru nokkur ráð, sem gott
er að hafa hugföst, í sambandi
við líkamsstellingar og lima-
burð:
O Heyndu að forðast að halda
höfðinu framar en axlalín-
an er.
O Sperrtu axlirnar ekki of
langt aftur, þegar þú vilt
rétta úr bakinu. Þendu held-
ur út brjóstholið, þá fara
axlirnar sjálfkrafa í rétta
stellingu.
O Hvíldu hendurnar aldrei á
mjöðmunum, það gerir þig
ellilegri.
O Þegar þú stendur kyrr,
skaltu aldrei hvíla á öðrum
fætinum. Þá er ekkert jafn-
vægi í líkamanum.
O Stattu aldrei með krosslagða
handleggi, ef þú vilt ekki
gera magann áberandi.
63