Æskan - 01.02.1968, Blaðsíða 15

ÞORIR S. GUÐBERGSSON:
SEGÐU MÉR SÖGUNA AFTUR
JJag cinn fóru foreldrar Bjarna og Berg-
lindar með ])au í boð. Systkinunum
l'ótti alltaf gaman að koma til frændfólks
S|ns. Þar var svo gaman að leika sér. Þau
fundu upp á ýmsu, sem fullorðna fólkinu
l'ótti eklti alltaf gott. En börn eru nú alltaf
Ijörn, og fullorðna fólkið verður að reyna
að Skiija bað.
'r rændi þeirra var oft að glettast við þau
°S stríða þeim svolítið. Og einu sinni datt
beim i hug að ná sér niðri á honum.
Þau fundu gamla þvottaskál úti i garð-
mum fulla af vatni. Siðan settu þau skál-
lna beint fyrir neðan tröppurnar, sem lágu
l*t í garðinn.
Frændi, frændi, kölluðu þau bæði
aliöf, og frændi þeirra kom hlaupandi út
a harða spretti. En hann áttaði sig ekki á
skálinni. Og áður en hann vissi af hafði
hann stigið ofan i hana, svo að gusurnar
Kengu i allar áttir! — um leið og börnin
fóru að hlæja skildi hann, að þetta var
keirra verk og skellihló sjálfur.
~~ Þetta var svo sem mátulegt á mig,
Sagði hann og flýtti sér inn til að skipta
Uln sokka og skó.
Skemmtilegir dagar líða alltaf fljótt. Svo
'arð einnig með þennan dag. Þeim fannst
l'au varla vera komin, ]>egar þau þurftu að
fara heim aftur. En kvöldið var komið.
’au urðu að fara lieim.
f’egar ]>au liöfðu þvegið sér og háttað,
10In móðir þeirra inn iil þeirra. Hún ætl-
‘'Ói að segja þeim sögu. Þau flýttu sér upp
runi, hreiddu sængina vel ofan á sig og
>iðu nú aðeins eftir þvi, að móðir þeirra
‘yrjaði söguna.
Æskuár.
— Ætlarðu nú að segja okliur, þegar
Jesús var strákur? spurði Bjarni um leið
og móðir þeirra settist hjá þeim.
— Já, svaraði hún rólega. — Og nú skul-
uð þið hlusta vel.
Dagarnir og árin liðu fljótt. Jesús ólst
upp í Nazaret. Hann lijálpaði föður sinum
og móður eins og hann gat. Hann var sér-
staklega góður drengur.
Þegar Jesús var tólf ára fóru foreldrar
lians með hann til borgarinnar Jerúsalem.
Þetta var um páskaliátíðiua og margir á
ferðalagi.
Þegar ]>au höfðu dvalizt þar nokkra
daga, urðu þau aftur að snúa lieim á leið.
En nú var ekki gott i efni. Þau gátu
hvergi fundið son sinn. Þau höfðu misst af
honum í mannþrönginni. Jósef sagði þá,
aC hann hlyti að vera með frændfólki sinu.
Hann mundi óreiðanlega koma á eftir
þeim.
Síðan leið allur dagurinn, og ekki kom
Jesús. Þá sneru þau aftur til borgarinnar.
Eftir þrjá daga fundu þau hann loks í
einni lsirkjunni. Þar sat hann hjá fullorðna
fólkinu, hlustaði, spurði og sagði frá.
Og fullorðna fólkið varð alveg Undrandi,
hvað Jesús vissi miltið. Það vissi ekki enn,
að hann var sonur Guðs.
Siðan fór liann lieim með foreldrum sin-
um og var þeim hlýðinn og góður.
Takið þið vel eftir því, hvað hann var
þeim hlýðinn. Þannig eiga öll góð hörn að
vera. Stundum reynist það erfitt. Og
stundum eru meira segja til hörn, sem
gera grín að þeim, sem vilja vera góðir.
En það þarft oftast meiri hreysti til þess
að vera góður, en að láta allt sigla sinn
sjó eins og flestir. — — Og svo stendur
líka um Jesúm: — Og liann þroskaðist að
vizku og vexti og náð lijá Guði og mönn-
um.
Og þannig lýkur nú sögunni í kvöld,
sagði móðir þeirra að lokum. Þau fengu að
spyrja móður sina, og liún reyndi að svara
eftir heztu getu. En liún vildi lika, að þau
lærðu eitthvað af þessum sögum, svo að
liún fékk einnig að spyrja þau. Og spurn-
ingarnar liljóðuðu á þessa leið:
1. Til hvaða horgar fóru þau með Jesúm?
2. Hvaða liátíð stóð yfir?
3. Hvað var Jesús gamall?
4. Hvernig var Jesús gagnvart foreldrum
sínum?
5. Hvað getum við lært af því?
Þegar spurningunum lauk voru börnin
alveg að sofna. Móðir þeirra læddist út úr
herberginu og lokaði varlega á eftir sér.
^llð 1859 finnur Planté upp
afgeyminn, rafmagnsáhöld,
, <TUl lneð því að notast við
j yÞlötur, sem komið er fyrir
„TOiíiri brennisteinssýru, tek-
. , a ttóti rafmagnsorku við
ðsUl‘ en gefur frá sér raf-
magnsorku við afhleðslu. Raf-
geymirinn er nú mjög mikil-
vægur sem Ijós- og orkugjafi
í hílum, skipum, flugvélum og
járnbrautum. Uppfinningin
hyggir á fyrstu tilraunum Gal-
vanos og Volta til að framleiða
rafmagnsstraum.
Kirckhoff og Bunsen leggja
grundvöllinn að ljósbrotarann-
sóknum árið 1859. En með þeim
er liægt að ákveða lögun log-
andi liluta, ef ljósgeislar þeirra
fara í gegnum glerstrending.
Með þessu er einnig hægt að
ákveða efnislegt ástand himin-
tunglanna.
Árið 1860 kemur kennarinn Reiz
í Frakklandi fram með síma
sinn. Var þetta mikil framför
miðað við hinar mörgu fyrri
tilraunir annarra uppfinninga-
manna. En notliæfur varð sím-
inn eklti fyrr en Amerikumað-
urinn Bell hafði endurbætt
hann. Bell bjó til fyrsta tal-
sima sinn árið 1875. Fyrsta tal-
símalterfinu (50 km) var komið
á i Bandaríkjunum árið 1877.
Ilughes, sem fann upp sjálf-
virka ritsimann, fann árið 1878
upp liljóðnemann (mikrofon-
inn), sem gerði mönnum kleift
að heyra mjög veik liljóð og
eiga samtöl milli fjarlægra
staða.
U PPGÖTVANIR
71