Æskan - 01.02.1968, Blaðsíða 19

Ævintýri HERAKLESAR
Það verk, sem Evrýþevs kon-
ungur skipaði Heraklesi þessu
næst, var ærið viðbjóðslegt.
Ágías er nefndur konungur í
Elis. Hann átti afar stórt fjós
°g í þvi voru um þúsund naut-
gripir, og hafði ekki verið molt-
að út úr því fjósi í þrjátíu ár.
Mykjan var orðin þar svo djúp,
að nautin fengu kafhlaup i
lienni og komust hvorlci orðið
út né inn. Heill x-éttasöfnuður
af mönnum liefði ekki getað
niokað þeim ósköpum út og ek-
ið hurt á lieilu ári. Og nú var
Heraklesi skipað að hreinsa
fjósið svo vel sem nýtt væri og
gera það á einum degi.
Þegar Herakles kom til Elis,
sýndi Ágías konungur honum
fjósið hjá sér, og sagði, að hann
skyldi gefa honum þrjú hundr-
uð uxa að launum, ef hann gæti
Þreinsað fjósið á einum degi.
Herakles gekk nú í kringum
fjósið og athugaði það allt ná-
kvæmlega. Hár múr var um-
hverfis fjósið, en opinn garður
i miðju. Hann tók og eftir því,
að skammt frá fjósinu rann
mjög straumhörð á, sem var
vatnsból nautanna, og kom hon-
Uln þá það ráð í liug, að veita
hessari á inn í fjósið og láta
hana hreinsa það.
En nú varð að láta hendur
standa fram úr ermum, ]>vi tím-
inn var tæpur. Og Herakles tók
begar til verks. Fyrst gróf hann
þröngan skurð og afar djúpan
H'á efra fjósmúrnum á snið upp
að ánni, en sltildi þó eftir lít-
Inn spöl ógrafinn við ána, svo
að vatnið hlypi ekki í skurðinn
fyrri en allt væri tilbúið. Því
næst braut l>ann stórt gat á
niúrinn inn til fjóssins og ann-
aó gat á múrinn hinum megin að
neðanverðu. Þaðan frá gróf
hann svo aftur skurð niður frá
fjósinu, jafndjúpan efra skurð-
inum, en víðari, og lá hann á
ská að fljótinu nokkru neðar.
Þegar hann var húinn að húa
svo um allt þetta sem honum
líkaði, gróf hann hurt stífluna,
sem eftir var ógrafin í efri
skurðkjaftinum við ána, og
heljaði þá straumurinn inn í
skurðinn og ruddi burt hverju
sem fyrir varð. Gegnum gatið á
múrnum brauzt straumurinn
inn í fjósið, og gekk þá Hera-
kles þangað og þótti gaman að
horfa á, hvernig vatnsflóðið
ruddist um enda á milli í fjós-
5. þraut ^
inu, og kom út þaðan æði mikið
óhreinna en það fór inn. Og
þarna stóð hann lengi síðari
liluta dagsins og liorfði ánægð-
ur á aðganginn, því þarna ruddi
áin í margar klukkustundir
hverri dyngjunni eftir aðra út
úr þessu lieljarfjósi. Við sólar-
lagshilið sá hann, að vatnið
kom loks tært úr fjósinu, og
gekk hann þá að dyrunum og
þótti gott um að litast, því f jós-
ið var nú að innan svo spegil-
fagurt eins og þegar það var
nýtt.
Nú fór Herakles að stífla
skurðinn frá ánni, og gerði það
með því, að róta ofan i hann
allri ]>eirri mold og grjóti, sem
hann hafði mokað upp úr hon-
um um morguninn. Það var
rétt að hann slapp með þetta
fyrir myrkrið, og hann heið því
]>ess til næsta morguns að
ganga fyrir Ásgías konung til
að heimta af honum þau þrjú
hundruð naut, sem konungur
hafði heitið honum fyrir fjós-
moksturinn. En það þótti Hera-
klesi kynlegt, að Ásgías reyndi
nú að snúa sig út úr loforðum
sínum og sagði, að Herakles
hefði ekki hreinsað f jósið sjálf-
ur, heldur liefði áin gert það.
En Herakles svaraði, að áin
myndi ekki liafa gert það ein-
sömul, og á sama mætti kon-
ungi standa, hvort hann hefði
ána til að róta hurt mykjunni
eða eittlivert verkfæri annað,
og vildi konungur ekki láta sig
fá þessi þrjú liundruð uxa, sem
hann liefði heitið sér, þá yrði
hann að fá að kenna á kylfu
sinni.
En konungur hélt, að þetta
væri ekki svo römm alvara, og
fór því undan í flæmingi að
efna orð sín, en Herakles efndi
sín orð, því hann réðst þegar á
konung og hörðust þeir þar um
stund, bæði af grimmd og afli,
og lauk því svo að konungur ]á
eftir, en Herakles sneri heim til
Tiríns.
SJÖTTA ÞRAUT KEMUR
f NÆSTA BLAÐI.
LESENDURNIR SKRIFA
Iværa Æska. Ég sendi þér mynd
af systur minni Sigurlínu, 2
ára, og kindinni Skessu, en þær
eru mestu mátar. Ég þakka þér
svo kærlega fyrir allt skeminti-
legt, er þú flylur.
Jóhann Helgason,
Brautarlióli,
Svalbarðsströnd,
S.-Þing.
Sigríður í Hnífsdal, skrifar:
Ég hef verið áskrifandi að
Æskunni frá því ég var 6 ára,
en nú liefur bróðir minn tekið
við. Ég hlakka alltaf til að fá
Æskuna, enda lield ég að ég
lesi hana frá orði til orðs. Um
leið og ég þakka fyrir óska ég
þér góðrar framtíðar.