Æskan - 01.02.1968, Blaðsíða 28

MALFRÆÐI — skemmtilegasta námsgreinin mín!
Kæru ungu lesendur! Nú skulum við fara í svipaðan
leik og síðast. Þið sitjið í kringum borðið, ásamt yngri
systkinum ykkar. Við ætlum að byggja lítinn stiga með
þrem tröppum. Þið búið hann þannig til, að raða t. d.
kubbum, eldspýtustokkum eða bókum hverju ofan á
annað. Einn stjórnar leiknum og hin taka vel eftir, alveg
eins og hann væri kennarinn. „Litli kennarinn" er svo
með lítinn unga af páskaeggi, eða bara fugl, sem þið
teiknið sjálf eða klijjpið einhvers staðar út. Fuglinn flýg-
ur fyrst í loftinu. Nú lækkar hann flugið. Loks sezt hann
á eina tröppuna og segir: „Bí, bí, en hvað þetta er lágt!“
Svo hoppar hann á næstu tröppu fyrir neðan og segir:
„Bí, bí, þetta er lægra.“ Loks hoppar hann á neðstu tröpp-
una og segir: „Bí, bí, þetta er lægst.“ Nú eiga hin að
herma eftir, einn og einn í einu. Fuglinn flýgur og lækk-
ar ílugið. Sá, sem heldur á honum, á að segja viðeigandi
setningu, eins og „litli kennarinn" hafði yfir. Þegar öll
eru búin að láta fuglinn fljúga og búin að átta sig á því,
hvað á að segja, þegar hann hoppar niður tröppurnar,
fær hann að labba um á borðinu.
En hann er óður að komast upp aitur, þegar hann sér
stigann. „Litli kennarinn" er með fuglinn. Hann hoppar
á fyrstu tröppuna og segir: „En hvað þetta er hátt.“ Nri
hoppar hann á tröppuna í miðjunni og segir: „Þetta er
hærra.“ Síðan hoppar hann á efstu tröppuna í stiganum
og segir: „Þetta er hæst.“ Nú endurtekur leikurinn sig.
Allir þátttakendurnir fá að láta fuglinn hoppa upp.
Næst fær „litli kennarinn" sér smáhluti, mismunandi
stóra, svo sem klemmur, spennur, liti, tölur o. fl. Nú
leggur hann þrjá hluti á tröppurnar, mismunandi að
stærð, og segir: „Þetta er stórt“ — og leggur hlutinn á
neðstu tröppuna. Þá segir hann: „Þetta er stærra,“ og
leggur eitthvað á tröppuna í miðjunni. Stærsta hlutinn
leggur hann á efstu tröppuna og segir: „Þetta er stærst.“
Allir þátttakendurnir í leiknum reyna nú að gera eins.
Næst velur „litli kennarinn" sér smáhluti, hvíta að lit,
og segir: „Þetta er hvítt.“ Nú á einhver krakki að finna
sjálfur út, hvar á að staðsetja hlutinn, þvi næsti hlutur-
inn er hvítari og sá þriðj i er hvítastur. Það má finna
litlar tuskur til þess, eða pappír, sem er með mismunandi
blæbrigðum. Á sama hátt má finna fleiri hluti í (iðrum
litum. Þið litið á lítil spjöld eða mismunandi fast svart —
svartara — svartast; rautt — rauðara — rauðast; gult —
gulara — gulast; bleikt — bleikara — bleikast.
Því næst klippið þið 3 mismunandi langar ræmur og
segið um þær: „Löng — lengri — lengst eða stutt — styttri
— stytzt.“ Lengsta ræman liggur á efstu tröppunni sam-
kvæmt leikreglunni. Reynið að finna upp á íleiru sjálf,
mamma hjálpar ykkur. Þið þvoið svo upp fyrir hana í
staðinn! María Eiríksdóttir.
Hrísgrjón hala verið flutt til íslands í marga áratugi.
Mest notum við þau í grauta, súpur og lítilsháttar með
kjöti. 1 dag höfum við íslendingar mjög fjölbreytt fæði,
og líklega þætti ykkur, börnin góð, leiðigjarnt að borða
hrísgrjón svo til eingöngu, eins og hundruð milljóna
barna og fullorðinna verða að láta sér nægja, og eiga
líf sitt undir því að ujrpskeran bregðist ekki. Það er
sorglegt að hugsa til þess, að á vorum dögum skuli vera
svo mikil fátækt hjá milljónum manna, að þeir svelta
og deyja meðan aðrir borða sér til óbóta.
L. M.
Ung stúlka í Cambodíu að borða aðalniáltíð dags-
ins, hrísgrjón. Hún borðar með skeið, eins og þið
sjáið. Algcngara er þó að borða grjónin með matar-
prjónum, og það er yfirlcitt siðurinn í Asíu.
84