Æskan - 01.11.1971, Blaðsíða 65

Á Vifilfelli.
Arnarsetur.
Hvar skal tjalda?
þannig, að svo ótal möguleikar séu fyrir
hendi til að eyða tómstundunum á fyrir-
hafnarlítinn hátt, sem skilur þó lítið eftir,
er lítt uppbyggjandi, en hefur ótrúlega
mikll fjárútlát ( för með sér.
H. T.: Ég er alveg á sama máli. En sérðu
nokkur ráð til úrbóta og aukins skáta-
starfs?
Tómas: Já. Tvennt er mér efst í huga.
i fyrsta lagi húsnæðismálin — stærra og
betra húsnæði — og i öðru lagi, að fleiri
fullorðnir sinni þessu sjálfboðastarfi.
Reykjavikurborg leyfir okkur afnot af hluta
kjallarans i Hagaskóla, sem er þó engan
veginn nægilegt. S.l. ár vorum við með starf
á 5 mismunandi stöðum, og segir það sig
sjálft, að það er mjög óhagkvæmt og erfitt.
Skilningsleysi margra forráðamanna á
frjálsu æskulýðsstarfi veldur því, að meiri
hlutinn af þeim tíma, sem eldri foringjarn-
ir geta lagt fram, fer í málþóf og nýtist
ekki í uppbyggjandi starf fyrir hina ungu
skáta. Þeir sem til þekkja vita, hve nauð-
synlegt það er, að skátar hafi húsnæði út
af fyrir sig.
H. T.: Við skulum vona, að þetta standi
til bóta. En þú minntist á fullorðið fólk?
Tómas: Já. Margar hendur vinna létt
verk. Eldri skáta og foreldra vantar skiln-
ing á því, að einhver verður að standa á
bak við félagsstarfsemi sem þessa. Ég
segi fyrir mig, að ég naut svo mikils góðs
af skátastarfi á mínum unglingsárum, að
mér finnst ég standa í skuld við skáta-
hugsjónina, og nú er ég að klóra i bakk-
ann og reyna að endurgjalda eitthvað af
vöxtunum.
Hvernig til tekst, er annarra að dæma
um.
H. T.: Já, þetta skil ég vel. Ég hef oft
furðað mig á, hve fáir virðast hugsa út í
þetta. Þó þekki ég fjölda manna, sem
fullyrða, að minningarnar frá skátaárun-
um séu þeim ógleymanlegar og áhrifin
ómetanleg. Ég hugga mig alltaf við það,
að undantekningarlítið virðast þeir menn
og konur, sem mótazt hafa meira eða
minna af skátaandanum, verða gegnir og
traustir þegnar þjóðfélagsins, og það er
einmitt það, sem við viljum. En mig gilti
einu, þó við fengjum aðeins meiri hjálp.
En er það nú eitthvað sérstakt, sem þú
vilt taka fram að lokum?
Tómas: Já. Ég hef lengi haft þá skoðun,
að stuðningur við frjálst æskulýðsstarf með
áhugafólk að bakhjalli sé einhver bezta
fjárfesting í nútímaþjóðfélagi.
H. T.: Þú meinar sem sagt, að úr þeim
hópi komi beztu þegnarnir?
Tómas: Já. Hárrétt. Þá langar mig til, að
þú komir kveðju minni til allra skátafor-
ingja og minnir þá á, að skátahugsjónin
er ennþá í fullu gildi, og ég þekki engan
annan æskulýðsfélagsskap, sem býður
unglingunum upp á hollari, gagnlegri og
skemmtilegri viðfangsefni.
SKÁTAOPNAN óskar öllum lesendum sínum gleðilegra jóla og heilla-
riks árs 1972, um leið þakkar hún árið sem er að líða.
Megi nýja árið færa ykkur öllum gleði og hamingju, kjark og áræði,
þolinmæði og þrautseigju til að vinna að hverju því máli, sem til heilla
horfir fyrir þjóð okkar og fósturjörð.
Með skátakveðju
HREFNA TYNES.
63