Æskan - 01.11.1971, Blaðsíða 37

,,Ég er sú, sem geri jólagrauíinn að happdrætti, því að sá sem finnur
möndlu í grautnum sinum, fær verðlaun. Annars er ég ættuð frá Sýrlandi og
ræktuð víða í Asíu og Miðjarðarhafslöndunum, og allra beztu systur mínar
koma frá Valencia á Spáni, en þær lélegustu koma frá Marokkó og eru kallaðar
,,barbarica“. Og „krakkamöndlurnar" koma frá Marseille og Sikiley."
„Þakka þér fyrir upplýsingarnar," sagði búálfurinn. „En þú, gæs, vesling-
urinn, þú ert eitthvað svo stúrin; þú þorir víst ekki að tala í svona fínu sam-
kvæmi.
,,Ójú,“ svaraði gæsin, ,,en lif okkar gæsanna er nú ekki sérlega skemmtilegt,
því að þegar mannafólkið heldur hátíðir, þá erum við alltaf drepnar og étnar.
Við sjáum aldrei mömmur okkar, því að þær ^ru drepnar meðan við erum í
egginu. Okkur er ungað út af hænuveslingum, sem verða svo lafhræddar, ef
við förum út á vatn til að synda. Á haustin fara þær fyrstu af okkur að hverfa
i matarpottana, og nokkrum vikum fyrir jól fer fólkið að verða svo gott við
okkur, og við fáum eins mikið að éta og við getum torgað. En þetta er fölsk
vinátta, þvi að einn góðan veðurdag koma þeir með hnífinn, og þá er nú úti
um ofátið hjá okkur, en fólkið étur því meira.
Búálfurinn hló. „Jú, þetta er nóg. En hvað hefur grenitréð að segja?“
„Ég er tré jólanna," hvíslaði litla grenitréð, „og ég hef prýtt híbýli mann-
anna á jólunum I meira en hundrað ár. Veiztu það annars, búálfur, hvað orðið
„jól“ þýðir og hvaðan það er komið?"
„Onei, ekki veit ég nú það,“ sagði búálfurinn og klóraði sér bak við eyrað,
,,ég hef aldrei hugsað út í það. Ég veit bara, að jólin eru mesta hátíð kristinna
manna og að þann dag fæddist fyrir nálægt tvö þúsund árum lítill drengur,
sem var konungur i ósýnilegum heimi. En þú hlýtur að vita meira, úr því að
þú ert tré jólanna!"
,,Já, já,“ sagði litla grenitréð ákaft, „jólin voru í fornöld tákn þess, að
dagarnir fara að lengjast og lýsast og af því kemur orðið ,,jól“. Annars er
ég, grenitréð, yngsta og harðgerðasta tré á norðlægum löndum. Eikin, eski-
viðurinn, beykið og öll hin trén komu til norðurslóða eftir isöldina, því að
þeim fannst of heitt sunnar. En ég ein kom austan frá Rússlandi og fór um
Finnland, og þar sem ég festi rætur, þar stend ég höggunarlaus!" Og í sama
bili titraði grenitréð af hrifningu og það Ijómaði af jólastjörnunni.
„Ha — ertu að gráta?“ spurði búálfurinn, hann hélt að glitrið af stjörnunni
væri tár.
„Æ, nei,“ svaraði jólastjarnan. „Ég er gamalt jólaskraut," sagði hún, „og
ég er einkennilega gerð. Þeir bræða sér blöndu úr blýi og tini og strá i
blönduna glerbrotum. Og svo dýfa þeir mér ofan i þessa blöndu, og þess
vegna verð ég svona glitrandi. Littu bara á mig!“
Og stjarnan sneri sér og lét hann skoða sig í krók og kring, og i sama bili
kom bjarmi frá tunglinu inn um gluggann, og hún speglaði hann og Ijómuðu
af henni geislarnir. Búálfurinn neri á sér augun og leit til skiptis á þau, sem
höfðu sagt honum sögurnar, og sagði svo:
„Þakka ykkur fyrir þessar skemmtilegu sögur. Mér liggur við að halda, að
þetta sé skemmtilegasta jólakvöld, sem ég hef lifað!"
Mynd 1 mynztur: rósinkrans, saumið
yfir 2 þræði, sé notað hörléreft, með DMC-
garni: Ijósrautt, dökkrautt og hvanngrænt.
Garnið er klofið í 2—3 þræði.
Mynd 2: Bakkabandið eins og það
verður.
Mynd 3: Þarna er bakkabandið notað í
gestaherbergi eða svefnherbergi til þess
að hengja á rúmteppi eða handklæði í
snyrtiherbergi. L. M.
Hafið þið nokkurn tíma búið
tii fiðrildi úr þvottaklemmum?
Til þess þurfið þið mislitan
pappir (eða hvítan pappír og
liti), litlar klemmur, dálítið af
þjálum vír og lím. Aðferðina
sjáið þið greinilega á myndinni.
35