Æskan

Árgangur

Æskan - 01.04.1972, Blaðsíða 30

Æskan - 01.04.1972, Blaðsíða 30
Guðlaug 4 , 'M 'v*,. Þorsteinsdóttir. ■> L- ^ Upprennandi skákkona ÞaS hefur vakið eftirtekt skákmanna hér á Reykjavikursvæðinu, að 10 ára stúlka í Kópavogi hefur náð ágætum árangrl I skák nú í vetur. i fyrsta lagl varð hún unglinga- meistari á skákþingi Kópavogs og skömmu siðar gerði hún jafntefli vlð stórmeistar- ann Hort I fjöltefli, sem haldlð var I Lindarbæ. Guðlaug Þorstelnsdóttir heitir hún og býr við Kársnesbrautina í Kópavogi. Biöð- In hafa blrt myndir og viðtöl við hana og koma hér glefsur úr þelm: Guðlaug sagðist hafa lært að tefla hjá föður sínum, og sex ára gömul tók hún í fyrsta sinn þátt í móti. Var það páskamót, sem haldið var í Reykjavík, og hún keppti í unglingaflokki. Fékk hún tvo vinninga, og þætti það ekki slæleg byrjun hjá eldri börnum eða unglingum. „Síðan hef ég aðallega teflt í skólamót- -------------------------------------------\ unum, sem barnaskólarnir i Kópavogi halda árlega. Það eru alltaf valin 20 manna Hð frá hverjum skóla, og við Slggl (bróðlr hennar) höfum alltaf verið í þessum liðum- Ég hef lært mjög mikið að tefla I þessum móturn," sagðl Guðlaug. Þau systkinin tóku í fyrsta sinn þátt í Skákþingl Kópa- vogs í fyrra og urðu þá jöfn ( 2.—3. saetl. Nú gekk þeim heldur betur, og sagði Guð- laug, að þelr hefðu orðið „anzi spældlr" sumir eldri strákarnir, sem hún sigraði. Hún var eina stúlkan i mótinu. Aðspurð kvaðst hún ekki elga nelnn sérstakan uppáhalds- skákmann, en í fyrra hélt hún mikið upp á Guðmund Sigurjónsson. „Hann hefur bara teflt svo lítið núna, að ég hef ekki getað haldið með honum.“ Guðlaug er, eins og áðpr sagði, aðelns 10 ára gömul, en hún er ári á undan I skólanum og stundar nám í 11 ára bekk. Bróðir hennar, Sigurður, er í 2. bekk gagn- fræðaskóla og sagðist hann hafa byrjað að tefla 8 ára gamall. Síðan hefur hann einkum teflt á skólamótunum. Þegar við spurðum hann, hvort honum þætti ekkl súrt í brotið að hafa tapað fyrir systur sinni í mótinu, svaraði hann: „Jú, ég verð að viðurkenna það, að það var ekkert sérstaklega skemmtilegfp en það voru fleiri strákar á mínum aldrl, sem ekki gátu almennilega sætt sig við að tapa fyrir henni." Sigurður stundar einnig handknattleik og er i 4. fi. í Hand- knattleiksfélagi Kópavogs. Við spurðum Guðlaugu að lokum, hvort hún læsi skákbækur eða blöð til að l®ra byrjanir og varnir. „Nei, ég hef lítið gert af því, en ég velt, að það heitir Drottningarbyrjun, sem ég nota mest." „Hvaða skáksigur er þér eftirminnileg- astur?" „Það var líklega, þegar ég vann meist- araflokksmann i hraðskák. Ég held, a® hann hafi bara vanmetið mig.“ Þegar við spurðum Guðlaugu að ÞVH hvort hún hefði ekki kviðið taflinu vlð Hort, svaraði hún: „Nei, nei, mér var alveg sama.“ Guðlaug hefur nóg að gera, því að fyrir utan það að tefla og vera i skólanum, stundar hún nám I Tónlistarskólanum oð lærir þar á pianó. „Hefur þú lesið mikið um skák?“ „Ja, nei, ekki svo mikið hingað til, ®n þegar ég varð ungllngameistari, gaf pabbl mér tvær bækur, og síðan hef ég verið að stúdera þær.“ „Og heldurðu, að þú kennir ekki Ifka þtn" um börnum að tefla, þegar þar að kemur? „Jú, jú, alveg áreiðanlegal" að lemja hákarlinn frá sér með árinni, en hann hefur líklega ekki haft sinnu á að taka eftir, að það lá við að kistan ylti í hvert skipti, sem hann hreyfði sig. Ég kallaði á hjálp sem fljótast, og nú var báti skotið fyrir borð til þess að hjálpa þessari ævintýraþyrstu sjóhetju, en jafnframt var stóru stykki af spiki fleygt útbyrðis til þess að lokka hákarlinn frá. En um leið og Óli klifraði upp í bátinn, valt kistan um og fylltist af sjó og sökk I djúpið. Óli var ekki á marga fiska, þegar hann kom aftur upp á þllfarið á „Monte- rosa“. Hann var náfölur, greip andann á lofti og flóði í tárum. Og þó voru tárln ekki af dauðahættunni, sem hann hafði verið í fyrir nokkrum mínútum, heldur voru það saknaðartár yfir blessaðri skipskistunni hans, sem hann hafðl ætlað að nota elns og örkina hans Nóa, sem hann hafði ætlað að láta flytja slg til hinna ókunnu furðustranda. Óll fékk verðskuldaða refsingu fyrir til- tækið, en náðl sér furðu fljótt eftir hana. En glaðlyndi hans hafði sokklð til botns með gömlu kistunni hans. Loks kom sá dagur, að við léttum akkerum tll þess að flytja okkur inn i höfnina. Ég stóð sjálfur við spilið, þegar undrið skeði. Haldið þið, að við höfum ekki orðið forviða, þegar akkerið kom upp í vatnsborðið — og hvað hékk á því nema klstan hans Óla! Ég segi ykkur það satt, að það varð fögn- uður um borð, þvl að Óli varð svo glaður, að allir urðu að gleðjast með honum. Svona er sagan, sem kunningl Óla um borð sagðl mér. Og hann bætti þvl við, að Óll hefði aldrei framar reynt að nota klsturia slna fyrir bát. 28
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.