Æskan - 01.09.1975, Blaðsíða 15

Ef éinhver ætti að svara því hver væri hæsti helgi-
dómur landsmanna yrði hann ekki lengi í vafa um
svarið. — Það er auðvitað Hallgrímskirkja f Reykjá-
vík. Turninn á henni er 75 m hár.
En það mætti líka spyrja: Hvaða kirkja stendur
hæst á íslandi? Og þá þyrftir þú e. t. v. nokkurn
tíma til að hugsa þig um. Það er vitanlega kirkjan
á þeim bæ, sem liggur hæst yfir sjó af öllum bæjum
á landinu eða tæplega 470 m. Það er Möðrudalur
á Efra-Fjalli í Norður-Múlasýslu.
Fyrr á öldum var þar prestssetur og kirkjustaður.
Svo lagðist hvort tveggja niður, og var svo um mörg
mörg ár, að engin kirkja var í Möðrudal. Þá tók
bóndinn sig til — hann hét Jón Stefánsson •— og
byggði kirkju á bænum sínum. Hann kostaði hana
að öllu leyti og smíðaði hana að mestu einn með
hjálp vina og vandamanna. Hann málaði altaristöfl-
una og hann lék á orgelið og söng bæði fyrir gesti
sína og þegar messað var. Á 20 ára afmæli kirkjunnar
var haldin þar mikil kirkjuhátið á björtum hásumar-
degi. Þá var fagurt á Fjöllunum. Kirkjugefetir voru
margir og öllum veitt af mikilli rausn.
í gamla daga var Möðrudalur mjög einangraður
baer og lítið um mannaferðir, bæði frá bæ og að.
^yrir 150 árum bjuggu þar hjón, sem áttu 6 börn,
sum af þeim uppkomin. Þau höfðu aldrei komið á
annan bæ á ævi sinni. Það mundi börnum nú á dög-
um þykja skrftilegt.
hönd hans og leiddi hann inn í annað herbergi. Voru
Þar framreiddar dýrar krásir, er þau settust að.
Skemmtu þau sér svo allvel. Var hann sem í öðrum
heimi af unaði. Þá mælti stúlkan:
>,Hvort fellur þér nú betur eða verr en heima?“
.■Ekki er slíku saman að jafna,“ svaraði hann,
”því að svona líf myndi ég helst kjósa að lifa alla
^ína daga.“
..Hvers myndir þú síst missa mega af þvf, sem hér
er?“ mælti hún.
..Það er mér dirfð að segja," segir hann, „en þín
vildi ég síst missa." ^
Hún svaraði:
..Ekki værir þú hér nú, ef það væri fjarri mínu
skaPi, og skaltu fara til mín í vor.“
..Svo skal vera,“ sagði hann, „þvf að ég get eigi
'ifað, ef ég missi þfn. En leyfa muntu nú mér að
fara heim og tilkynna það, sem komið hefur fyrir
mi9 og búa mig undir hingað komu mína.“
..Gerðu sem þér líkar best með það,“ segir hún.
„En segðu aðeins þeim trúnaðarmönnum þínum
þennan atburð, sem þú mátt treysta, og munu það
fáir vera.“ Hann lofaði því. Síðan skildu þau með
kærleik og blíðu. Eftir þetta fann hann féð og rak
það heim. Að því búnu sagði hann 2—3 mönnum
sögu sína, er hann trúði best, og b*að þá að fara dult
með, meðan þeir vissu að hann væri á lífi. Síðan
hvarf hann til huldufólksins, giftist stúlkunni og varð
þar höfðingi meðal álfa. Undi hann þar vel Iffi sfnu
í nokkur ár, virtur og vinsæll. En þá varð hann fyrir
þungum missi, því að kona hans fagra og góða and-
aðist af barnsförum. Varð hann þá afsinna og aldrei
samur síðan. Eirði hann þar þá ekki lengur. Fór því
aftur í mannheim og fyrst til ókunnugra og síðan í
sína sveit og settist þar að. Leit hann varla glaðan
dag eftir missi konu sinnar, en bar það karlmann-
lega. Ærið þótti hann þó undarlegur og eirðarlítill
og ólíkur mörgum. Og lýkur svo sögunni.
Sigfús Sigfússon: ÞjóSsögur og sagnir.
h
13