Æskan - 01.09.1975, Blaðsíða 38

1. Einu sinni var ekkjumaður, sem átti eina dóttur.
Hann kvæntist aftur og var kona hans ekkja, sem
einnig átti dóttur frá sínu fyrra hjónabandi. Eftir að
þessi síðari kona mannsins tók við bústjórninni, leið
dóttur mannsins ekki vel, því að konan gerði í öllu
betur við sína eigin dóttur, en lét stjúpdóttur sína held-
ur sitja á hakanum.
2. Svo var það kvöld nokkurt, þegar hjónin og
dóttir konunnar höfðu farið í gestaboð, að heimassej'
an var ein heima ásamt gömlu kisu. — Þá var banka
fast á dyrnar og úti heyrðist hrópað: „Opnið, eða &9
sparka í hurðina." „Hvað á ég að gera, kisa míh-
spurði stúlkan. „Hleyptu tröllinu inn, um annað er
ekki að gera,“ svaraði kisa. •— Þær opnuðu svo hunS'
ina og inn kom tröllið.
3. „Komið þið með stól handa mér,“ sagði tröllið-
„Löngu, gildu lærbeinin mín eru þreytt.“ „Gefðu mér
gott ráð, kisa mín,“ sagði stúlkan við kisu. „Jú,
sæktu bara stóra viðarhöggið út í skemmu og settu
það undir tröllið,“ sagði kisa gamla. — Stúlkan gerði
svo, og tröllið settist niður.
4. „Hæ, hæ,“ sagði tröllið. „Aldrei hef ég setið
svona þægilega, og á líklega ekki eftir að gera Þa '
En komið nú með einhvern matarbita handa mér ,
mínum löngu lærum óg mínum gildu fótleggjurU'
„Hvaða mat ætti ég að færa tröllinu? Hvað heleU
þú, kisa mín?“
5. „Farðu bara út og fylltu eitt trogið með hross3
36