Æskan - 01.04.1976, Qupperneq 35

*
&Urt
9óðrif6® hann! Faðirinn á að vera til fyrirmyndar f
Ennramkomu-“
a^i i,-Var ^að maðurinn í neðri kojunni, sem hljóð-
^kiirji^ Ur svefninum. Hann rausaði mikið, en ég
vaknag. e'ns orðin Ástríður og Litli kútur. Maðurinn
'hn.
Nrti
. u °9 ég varð var við, að hann var mikið drukk-
rcx\* nnn f tnel/imo nn ir\r from í
°9 heyefann' M'9 undraði það, sem ég hafði séð
fr^ en af því að ég var þreyttur, sofnaði ég
uhinn 'u saman. Og þegar ég vaknaði um morg-
’ Var maðurinn horfinn. Hann hafði farið [ land
reis upp, náði í töskuna og fór fram í
í Stykkishólmi. Já, þetta var það, sem fyrir mig bar
á leiðinni.
Marteinn: En hvers vegna kallaði maðurinn upp
úr svefninum?
Kennarinn: Það hef ég einnig hugsað mikið um.
Getið þið látið ykkur detta í hug ástæðuna fyrir
því?
Áslaug: Manninn hefur dreymt eitthvað?
Kennarinn. Já, það er mjög líklegt. En það er
ekki gott að vita, hvað hann dreymdi. Enginn spurði
hann um það. Og þó að hann hefði verið spurður,
hefur hann ef til vill verið búinn að gleyma því,
þegar hann vaknaði. En ofurlítið er hægt að geta f
eyðurnar. Það er ástæða til að ætla, að maðurinn
hafi verið kvæntur og átt barn.
Eva: En hvers vegna kallaði hann: „Burt með
hann! Burt með hann! Faðirinn á að vera tii fyrir-
myndar í góðri framkomu?"
Kennarinn: Það er ekki auðvelt a& svara því. En
það getur verið eitthvað í lífsreynslu hans, sem birt-
ist í draumi.
Ólafur: En hvers vegna dreymdi hann um góða
framkomu sömu nóttina og hann sjálfur drakk brenni-
vín?
Kennarinn: Þú kemur oft með erfiðar spurningar,
Ólafur. Stundum spyrðu um það, sem tíu vitringar
gætu ekki svarað. En sumir álíta, að ýmislegt, sem
fyrir mann ber í draumi, komi fram vegna þess, sem
hann hefur nýlega reynt í vöku.
Marteinn: Einu sinni, þegar ég var lítill og var að
leika mér niðri í fjöru, sá ég margar rottur. Og um
nóttina var mig alltaf að dreyma rottur.
Kennarinn: Það er oft undarlegt, sem menn
dreymir. Ykkur hefur sennilega öll dreymt eitthvað
úr reynslu daglegs lífs. En athugum nú, hvað maður-
33