Æskan - 01.01.1982, Blaðsíða 45

Gæludýi~
Hamstur
Meöal vina barnanna er
hamsturinn ef til vill einna útbreidd-
astur. Hann er óþreytandi lítil
skepna, alltaf önnum kafinn viö aö
narta í eitthvað. Þess vegna er skyn-
samlegt að hafa hann í málmbúri,
þannig aö hann nagi sig ekki út. í
búrið á helst aö setja hjól, þannig aö
hamsturinn geti fengið útrás fyrir
löngun sína til aö hlaupa. Fara þarf
varlega meö þetta smávaxna dýr, þar
sem þaö hefur sérlega viðkvæmt
taugakerfi. Þess vegna er mikilvægt
aö börn haldi aldrei fast um höfuö
hamsturs, þegar þau handfjatla hann,
og láti rófustúfinn ekki klemmast milli
fingra. Þrátt fyrir vesældarlegt útlit
sitt, ræöst hamsturinn gjarnan á aðra
hamstra. Ekki er vert að hafa fleiri en
tvo í sama búri og þá helst af gagn-
stæðu kyni. Til er líka aö hamstrar bíti,
ef þeim er strítt.
Hamsturþör eru ákaflega frjósöm,
einnig þótt í búri sé, og ungar fæöast
annan hvern mánuö. Meöalaldur
hamsturs er tvö til þrjú ár, eftir með-
höndlun og umönnun.
Besta fóðriö er þurrkað grænmeti
og ýmiss konarfræ.
Ööru hverju þarf aö taka hamstur-
inn úr búrinu og slepþa honum
lausum, nema þegar hann er á ein-
hverju slappleika- eöa þreytutímabili.
Áöur en hamstri er sleþpt, er vissara
aöfullvissasig um, aö hvergisé köttur
eða hundur nálægt.
Ef vel er hugsað um hamstur, er
hann prýöis félagi fyrir börn, og hann
kennir þeim líka: Þótt hamstrar eigi allt
undir góöri umhyggju, eru þeir sjálf-
stæöir og greindir og þeir vilja venja
eigendur sína á reglusemi og viröingu
fyrir þeim sem minna mega sín.
Víða í fjarlægum löndum eru vöruflutningar enn með
harla frumstæðu móti, og allt útlit er fyrir að margir
áratugir líði þar til vélvæðingin heldur innreið sína í
þessi lönd. í fjallalöndum, eins og t. d. Guatemala ann-
ast múldýr allan flutning, og ef gerir slæmt veður getur
þetta orðið dálítið hjákátlegt, því þá skýla reiðmennirnir
sér með risastórum regnhlífum gerðum af grænum
blöðum.
í Kína eru ferðamenn stundum fluttir í stórum hjól-
börum, þar sem venjulegir vagnar eru ekki enn komnir
til sögunnar.
I Japan bera innfæddir byrðar sínar á langri stöng,
sem hægt er að leggja yfir axlirnar, en í Kóreu eru not-
aðar stengur, sem hafa stuðning af mjöðmunum.

FRUMSTÆÐIR VÖRUFLUTNINGAR