Æskan

Árgangur

Æskan - 01.01.1982, Blaðsíða 3

Æskan - 01.01.1982, Blaðsíða 3
Þann 21. október árið 1979 voru liðin nákvæmlega eitt hundrað ár frá því að bandaríski hugvitsmaðurinn Thomas Alva Edison fann upp gióðarlampann eða Ijósaperuna eins og þessi uppfinning er kölluð í dag. Það var þann 21. október árið 1879 að það kviknaði á perunni hjá Edison og síðan þá hefur ijósaperan veitt gjör- völlu mannkyninu, eða því sem næst, birtu og yl. Sagt er að þessi uppgötvun Edison sé hin mesta sem hann gerði um ævina og segir það meira en mörg orð, því alls mun Edison hafa fengið einkaleyfi á um 1500 uppfinningum um ævina. Edison fæddist 11. febrúar 1847 og lést 18. október 1931. VINNA, VINNA OG AFTUR VINNA Um þaö leyti sem Edison fann upp glóðarlampann, unnu margir vísindamenn að sama takmarki, en hinn 32 ára gamli sjálfmenntaði hugvitsmaður skaut þeim öllum ref fyrir rass og það ekki í fyrsta né síðasta skiptið á ferli sínum. Edison var sagður maður afburða vinnusamur og ef eitthvað misheppnaðist hjá honum, þá lagði hann ekki árar í bát eins og margir kynnu að hafa gert, heldur tvíefldist hann og lagði enn harðar að sér en fyrr, þar til takmarkinu var náð. Sem dæmi um vinnusemi Edisons er sagt, að eitt sinn er honum var hrósað sem snillingi, hafi honum orðið að orði: Snillingur samanstendur af 2% innblæstri og 98% framkvæmdum. Það eina sem þarf er góð hugmynd og síðan kemur vinna, vinna og aftur vinna. Og ekki verður annað sagt, en að Edison og að- stoðarmenn hans hafi fengið að kynnast vinnu. Oft lögðu þeir nótt við dag og ef Edison var að vinna að einhverjum merkilegum verkefnum sem ógjarnan máttu spyrjast út, þá var dyrunum að vinnustofunni einfaldlega læst og síðan unnið í einni striklotu þar til gátan var leyst. Þetta geröist t. a. m. er Edison var að vinna að gerð talþráðar- ins, undanfara plötuspilarans, en þá unnu Edison og aðstoðarmenn hans í 5 daga samfleytt fyrir luktum dyrum og eftir 120 tíma vinnu var björninn unninn. MÖGULEIKAR EDISONS ERU ENGIR Tilraunir Edisons með glóðarþráðinn báru fyrst í stað lítinn árangur. Hann byrjaði að nota hárfínan platínuþráð við tilraunir sínar, sem hann hleypti síðan rafstraumi á. Ef straumurinn var nógu mikill gat Edison fengið þráðinn til 3
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56

x

Æskan

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Æskan
https://timarit.is/publication/383

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.