Æskan - 01.02.1987, Page 8

Lék með frægustu kfl
10 ára í Valsbúningi
Albert Guðmundsson
í aðalviðtali
Hvað skyldu mörg börn vita að
Albert Guðmundsson, iðnaðar-
og orkumálaráðherra, erfrœg-
asta knattspyrnuhetja sem ís-
lendingar hafaáttfyrr og síðar?
Hann var einn hœstlaunaði at-
vinnuknattspyrnumaður í Evr-
ópu á sínum tíma og hafði viður-
nefnið „Hvíta perlan“ til mót-
vœgis við „Svörtuperluna“ sem
stóð honum jafnfætis að vin-
sœldum og virðingu í íþrótta-
heiminum. Albert varð bœði
Frakklands- og Ítalíumeistari
með liðum sínum. Þá sem nú
höfðu þessar þjóðir bestu knatt-
spyrnumenn heims í sínum
röðum.
Albert og Lucy
Ljósm.: Heimir Óskarsson.
8
Albert var atvinnuknattspyrnumað-
ur í rúman áratug. Þegar hann kom
heim aftur hóf hann að þjálfa
Hafnfirðinga og kom þeim upp í 1.
deild. Mörgum árum áður hafði hann
átt drjúgan þátt í að íþróttabandalag
Akraness var stofnað og að þar hófst
knattspyrnulíf fyrir alvöru. Afskipti
Alberts af knattspyrnumálum voru því
snemma orðin allnokkur. Árin 1968-
74 var hann formaður KSÍ, Knatt-
spyrnusambands Islands, og gerði þá
ýmsar breytingar á starfi þess. Hann
tók m.a. upp skipulögð samskipti við
erlend landslið og kom á reglulegum
æfingum hjá íslenska landsliðinu yfir
vetrartímann svo að það væri til í
siaginn strax á vorin.
Albert Guðmundsson og Brynhild-
ur Jóhannsdóttir, kona hans, eiga þrjú
börn og 13 barnabörn. Annar tveggja
sona þeirra, Ingi Björn, er kunnur
knattspyrnukappi og markaskorari.
Enn hefur engum leikmanni fyrstu
deildar tekist að skora jafnmörg mörk
og hann hefur gert á ferli sínum. Hann
hefur ekki heldur langt að sækja getu
sína og færni með knöttinn. Faðir hafls
var annálaður fyrir knattmeðferð og
erlend blöð sögðu að hann hefði níst'
um því getað fengið boltann til að tala-
Eitt blaðanna sagði að það væri engu
líkara en knötturinn væri stundun'
límdur við fót hans. Svo mikið er vi'st
að íþróttafréttamenn gerðu sjalda"
meira úr getu manna en efni stóðu ti
en Albert var snillingur í augui11
þeirra.
Til framandi landa
„Ég var 5 ára þegar ég komst fyrst1
kynni við fótbolta,“ sagði Albert þeg'
ar við fengum hann til að rifja upP
knattspyrnusögu sína fyrir skömnaU-
Við höfðum komið okkur makinda'
lega fyrir á skrifstofu hans í Iðnaðar-
ráðuneytinu.
„Frændi minn í móðurætt, sem vUt
sjómaður og sigldi milli landa, gaf mef
skinnbelg sem var harðfylltur af loft1,
Ég hafði aldrei áður séð knattspyrnU
leikna en hafði þó einhverjar hug'
myndir um að það mætti sparka belgn'
um í veggi og upp í loft og prófaði nug