Æskan - 01.03.1988, Qupperneq 5

Blrfl3)1 S£m e^ert að ta*a- Innskot:
bH-fur: Það var hringt í mig og mér
u° 1 ,a® koma í prófun hjá leikstjóran-
Svo bæði að tala og syngja.
s ■ Var hringt í mig nokkrum dögum
H m?a mer saSr að ég fengi hlutverk
s- Eg var auðvitað glaður yfir því.
sPjallinu kom fram að þau hafa bæði
nunn áhuga á leikhst. Fyrir jól léku
311 t.d. í sýningu sem alhr skólarnir í
narfírði stóðu að í Bæjarbíói, - hvort
e sínum skóla. Haraldur lék í leik-
®ttinum 19.19 - en þar var gert grín að
lémi?efn^Um fréttaþætti á Stöð 2. Katrín
úðarkonu sem var með asnalega
aðís °^U °g ^^emmu í hárinu. Hún ferð-
Um a hjólaskautum! Fyrirmyndin
r sótt í kvikmyndina Grís (Grease).
leTf- Uf E-atrin nefndu að formaður
eft' e^gS bæ>arins hefði talað við hópinn
nieð S"'nm^una °S látið í ljós ánægju sína
e frammistöðu hans. Nokkru seinna
r sv° auglýst eftir leikurum í leikritið
UmvEmil í Kattholti.
sti h Venbum kvæði okkar í kross um
n °§ ég spyr þau Katrínu og Harald
J.m abugamál sín.
lnatr’n: byrir utan leiklistina hef ég mik-
n^n anuga á starfi fyrirsætu. Ég er núna á
. skeiði hjá Módel-mynd þar sem ég
Um ' VerntB eB a ab koma fram, einnig
svo mataræðis á útlit og heilsu og
þett æn eg að sit)a fyrir hjá ljósmyndara.
er ' barna' °g unglingahópur sem ég
f0r- ^v° starfa ég með skátunum. Ég er
fe?0^ hóps sem nefnist Klaufarnir. Við
Sa Untst mikið og skemmtum okkur
ha hk' hafði líka mikinn áhuga á
stut ^natt^eiE en hætti að æfa hann fyrir
u- Leiklistin á, sem stendur, næst-
„Hann ætlar aldrei að gera nein skammasrstrik en þau koma óvart. En hann má eiga það
að hann gerir aldrei sama skammarstrikið tvisvar. . .“
FH. Við urðum íslandsmeistarar 1986
um allan huga minn.
Haraldur: Hvaða áhugamál hef ég? Ég
vil að minnsta kosti ekki vera skáti. . .
Katrín (grípur fram í): Af hverju segirðu
það? Þú veist ekkert hvað það er.
Haraldur: Æi, ég held að það sé ekkert
sérstakt.
Katrín: Þú ættir að prófa það. Ég er viss
um að þú hefðir gaman af því.
Haraldur: Æi, nei, ég hef nóg að gera.
Ég æfí t.d. knattspyrnu með 4. flokki
^et,
ma nærri að oft er líf og fjör á leiksviðinu

þegar við vorum í 5. flokki. Ég leik í
stöðu miðframherja (senters) þegar ég fæ
að vera með. Við erum nokkrir sem bít-
umst um stöðuna og skiptumst á að leika
hana.
- Ertu góður knattspyrnumaður? skýt
ég inn í.
Vöflur koma á Harald.
„Það verða aðrir að dæma um það,“
segir hann svo.
- Þú átt fleiri áhugamál?
„Já, borðtennis og hokkí.“
- Ha, hokkí. Hvað er nú það?
„Það er svipað og íshokkí nema að í
stað skauta erum við á strigaskóm inni í
húsi. Þetta er skemmtilegur leikur.“
Haraldur bætir við listann yfír áhuga-
mál sín að hann sé að læra á hljóðgervil í
Tónlistarskóla Hafnarfjarðar. Hann
byrjaði á því í haust. Svo stofnaði hann
hljómsveit með tveim vinum sínum en
hún lagði upp laupana eftir hálfsmánaðar
æfingar. Ástæðan var aðallega sú að sá
sem átti að verða trommuleikari sveitar-
innar átti ekki trommusett og þeir gátu
hvergi fengið þær lánaðar. Piltarnir
höfðu gefið hljómsveitinni nafn en Har-
aldur vill ómögulega láta uppi hvert það
er, það hafi verið svo ruglað!
►