Æskan - 01.06.1992, Blaðsíða 22

INNILOKAÐIR
f 3'rtiiörti>irtitflnl)in5t
eftir Ara Pálmar
Hér hefst ný fram-
haldssaga eftir Ara
Pálmar Andrésson í
Mosfellsbce. Hann var 11
ára þegar hann samdi sög-
una en hún hlaut aukaverð-
laun í smásagnakeppninni
1991.
Sagan fjallar um tvo
drengi, Jens og Kára. Þeir
fara upp í fjall að leita fóð-
ur Jens sem hafði týnst þar
nokkrum árum áður. Þeir
finna Dauðadraugahúsið,
lokast inni í því og lenda í
ýmiss konar œvintýrum. Þeir
fara í Blóðsugugarð og Vofu-
turn, lenda í Afturgöngu-
storminum - og margt ann-
að kemur fyrir.
Tekst þeim að finna fóður
Jens?
Komast þeir nokkurn tíma
aftur út?
Spurningunum fá þeir
svarað sem lesa söguna ...
1- Kafíi
ietiittt^et
feattt ttttimit
Þeir félagar voru nýkomnir
inn úr snjónum en voru nú d
leiðinni til tedrykkju. Það var
sjötti í jólum og gamldrskvöld
d morgun. Þeir höfðu keypt
mikið af flugeldum og nú dtti
bara eftir að skjóta þeim upp.
Feður þeirra höfðu bdðir
verið bændur d bæjum í Eyja-
fjarðarsýslu og höfðu þekkst
frd barnæsku. Nú var faðir
jens farinn. Hann hafði horf-
ið eitt haustið þegar hann
hafði lokið við smala. Synir
þeirra voru bestu vinir og
höfðu lent í ýmsu saman, allt
frd skemmtilegum ævintýrum
til leiðinlegrar vinnu. Þeir voru
eins og ein manneskja sem
aldrei leiddist. Þeir voru ekki
sjdlfum sér líkir ef þeir hittust
ekki. Feður þeirra höfðu líka
verið góðir vinir, þó ekki eins
og Jens og Kdri.
Þegar þeir komu heim til
Kdra var heimilisfólkið búið
að drekka allt teið og ekkert
eftir handa þeim.
„Þið hefðuð mdtt bíða að-
eins eftir okkur," sagði Kdri
sem þótti allt matarkyns gott.
„Ég bað ykkur um að vera
komnir íýrir klukkan hdlf íjög-
ur en nú er klukkan orðin hdlf
sex. En ef þið viljið get ég hit-
að meira te fyrir ykkur," sagði
mamma Kdra sem vildi dvallt
allt fýrir son sinn gera.
Á meðan hún var frammi
fóru strdkarnir inn í herbergi
Kdra. Þeir höfðu dvallt margt
að segja hvor öðrum. Jens var
alveg miður sín vegna ein-
hverrar stelpu sem hét Anna
Lísa og hugðist leita rdða hjd
Kdra sem alltaf var með stelp-
urnar d hælum sér. Kdri roðn-
aði við spurningum Jens en
sagði fdtt. Hann reyndi að
breyta um mdlefni en það
heppnaðist ekkert of vel. En í
stað þess að hætta að spyrja
þessara spurninga fór Jens að
spyrja enn meir.
„Hvað gerir þú til þess að
þessar stelpur elti þig svona?"
spurði Jens.
Kdri fór að skellihlæja.
„Nei, hættu nú! Heldur þú
að ég fari að ljóstra upp per-
sónulegasta leyndarmdli
mínu?" sagði hann.
„Þú getur nú treyst mér. Ég
er besti vinur þinn," sagði Jens
sem var orðinn hundleiður d
hvernig Kdri lét.
„Ég geri svo sem ekki mik-
ið. Þær eru bara alltaf d hæl-
um mér," sagði Kdri.
„Vertu nú hreinskilinn við
mig," sagði Jens sem var að
verða trylltur.
„Það kemur dreiðanlega að
því að þær fara að elta þig
eins og mig," sagði Kdri.
„Finnst þér nýi íslandssögu-
kennarinn okkar ekki leiðin-
legur," sagði hann svo til að
breyta um umræðuefni.
Honum var alveg sama
2 2 ÆSKAN