Valsblaðið - 24.12.1970, Blaðsíða 3

VALUR
JÓLIN 1970 — 29. TÖLUBLAÐ
>796?
ÚTGEFANDI: Knattspyrnufélagið VALUR. Félagsheimili, íþróttahús og leikvellir að Hlíðarenda við Laufásveg. RITSTJÓRN: Einar Björnsson.
Frímann Helgason, Gunnar Vagnsson og Sigurdór Sigurdórsson. Auglýsingaritstjóri: Friðjón Guðbjörnsson. Prentað í ísafoldarprentsmiðju hf.
Séra Kóbert Jack, fyrrverandi jrjálfari
Vals.
Mér er enn í fersku minni, aS ég sem ungur
maöur hlýddi á fólamessu í einni stœrstu kú'kju
Glasgow-borgar þar sem jnikill hluti kirkju-
gesta voru íþróttafólk á ýmsum aldji. Þaö var
ógleyjnanleg stund. Mér heyrasi klukkurnar
segja enn þajin dag í dag „Gleöileg jól!“ Fagri
hljómurinn þeirra fyllti göturnar og sujidiji
í miöbænujn, þar sem stóra kirkjan var. Marg-
lituö jólaljós logu'öu í kirkjunni og kveikt haföi
veriö á stóru jólatré, sem stóö inni í kórnum.
Njj. hljómuöu jólasálmarnir. Þaö var hjá okk-
ur friöarengill blíöur. Allir sungu méö, vaskir
ungir menn sejji voru daglega í íþróttafréttujjj
dagblaöanna, bœöi knattspyrnuhetjur og ann-
aÖ íþróttafólk, sejn var ófeimiö viö aö syngja
Guði dýjö. Þaö vissi aö þaö þaj f heilbrigða sál
ekki síöur en hraustan líkajna til aö skapa sajin-
an íþróttamann.
Landsliðsjjiaður úr knattspyrnufélaginu Glas-
gow Rangers las pistilinn og heimsmetha.fi í
spretthlaupi las jólaboöskapinn og flutti stutta
ræöu. Hún var hrífandi og flutt meö OJÖsins
krafti. Ég man aö hún fjalldöi um gleöi og Ijós,
sejn jólaboöskapujinn boöar, rnn Jesúm Krist,
sejn ætti aö vera æösta stjarna og fyrirmynd
allra á hvaöa aldri sejji er. Þaö þarf oft karl-
jjjennsku til aö viöwkenna tjú sína. En hún
svíkur aldrei neinn.
Þaö var aúðheyrt í lok messunnar, þegar
allir sungu „Áfram Kristsjnenn, kj'ossjnenn“,
aö hugur fylgdi jnáli. Þetta er ekki einsdœmi
og þaÖ sem ég sakna mest í íslenzkum kirkjum
er almenn þátttaka unga fólksins í athöfninni.
Jólahátíöin kemur til okkar allra meö bútu
og yl, bæöi í ytra og innra skilningi. Eitt af
fallegustu og yndislegustu einkennum hennar
er bij'tan. Enginn boöskapur hefur boriö méö
sér meiri birtu til jaröarinnar en fagnaöarer-
indi Jesú Krists. Jólin eju eilíft tákn um kœr-
leik GuÖs til okkar allra. Méö þaö í huga ætt-
ujjj viö öll aö geta sagt, þrátt fyrir alla skugga:
Þíjj náöin, Drottinn, nóg mér er,
því nýja veröld gafstu mér,
þótt jajönesk gœfa glatist öll,
ég glaður horfi á lífsins fjöll.
Hina fyrstu jólanótt var mannkyninu flutt
fjiöarkveöja aÖ ofan. Þaö leyndi sér ekki þá,
eins og ávallt síöan, aö friöurinn var talinn
fjumskilyröi gœfu og gleöi okkar hér á jöjöu.
Viö finnujjj þaö nú um þessar mundir. Vegna
ófriöar á jöjöu hefur margt af því glatazt, sejn
fegurst var og bezt í jnannlífinu.
Sólarsýn dýröar GuÖs fær enginn aö sjá, sem
ekki á innri friÖ.
Vopnaglaujjjur og hávœrar raddir jnanna og
þjóöa á milli veröa aö þagna í þessum heimi
áöur en viö fáum hina innri skynjun í ríkum
jjjœli. í sál þinni vejöur aö vera hljótt til þess
aö ujjnt sé aö heyra lífsins friöarmál.
LAKDSOÓKASAFN
3010110
ISLAHnS