Valsblaðið - 24.12.1970, Qupperneq 51

VALSBLAÐIÐ
49
Hvað er að? Fyrst og fremst aö boltinn er í netinu. í annan stað dettur manni í hug:: Sveltur sitjandi kráka en fljúgandi fær.
í þriðja lagi: Fetta er ekki tekið út með sitjandi (ligffjandi) sældinni.
margir ungir menn komu inn í liðið.
Þeim tekst ekki að ná samstöðu við
þá eldri, og kom það greinilega fram í
Reykjavíkurmótinu. Sama sagan var
með fyrri hluta Islandsmótsins, en
þegar • það var hálfnað fór að koma
fram árangur, og allan síðari hluta
mótsins var liðið í stöðugri framför,
eins og úrslit leikja sýndu.
Félagsandinn batnaði líka er á leið,
og þá sérstaklega eftir Laugarvatns-
ferðina. Ég hef trú á þessu liði, og ég
held að það eigi eftir að vinna mörg
mót, ef það heldur saman og breyting-
ar á því verða ekki of ákafar.
Helgi Björgvinsson:
Menn náðu ekki saman, þegar út á
völlinn kom. Framlínan var ekki nógu
hreifanleg til þess að skapa opnur í
varnir mótherjanna. Tengiliðirnir
gerðu of mikið að því að einleika fram
allan völlinn í stað þess að ná samleik
við aðra leikmenn. Liðið varð ekki
nógu ákveðið og samstillt í heild. Ég
held líka að leikmenn hafi ekki verið
nógu mikið saman utan leikvallar, og
því ekki kynnzt nóg. En þetta gjör-
breyttist eftir Laugarvatnsferðina í
sumar.
Ingvar Elísson:
Það sem að var voru fyrst og fremst
mannabreytingar í liðinu.
Liðið hafði haldið saman í 3—4 ár
og það með góðum árangri, en svo
hætta fjórir beztu mennirnir, og
hverfa. Ungir menn koma inn í stað-
inn, menn sem eru í öðrum flokki, og
það tekur sinn tíma að skóla þá upp,
og fella svo allt saman í sterka heild.
Ég álít líka að það hafi ekki verið
byrjað nógu snemma að æfa, og þeir
sem gerðu ráð fyrir að vera öruggir í
liðinu, sýndu ekki nógu mikinn áhuga.
Samstillingin og sameiginlegt átak
var ekki eins og það hefði þurft að
vera, en það lagaðist þegar það fór að
ganga betur. Ferðin austur til Laugar-
vatns og dvölin þar hafði góð og heilla-
vænleg áhrif, og nauðsynlegt að hafa
það sem fastan lið á hverju sumri.
Það var að vísu, að mínu áliti, farið
of seint á stað að þessu sinni, en ég
álít að það ætti að vera í byrjun ís-
landsmóts.
Ingibjörn Albertsson:
Okkur gekk illa að finna rétta liðið,
og á meðan verið var að leita að því,
gekk þetta illa hjá okkur. Svo fannst
það að lokum, og síðan höfum við
ekki tapað leik. Það var líka einhvei’n-
veginn svo að við náðum ekki nógu vel
saman hvorki innan vallar eða utan, og
það lofar ekki góðu fyrir knattspyrnu-
lið.
Ég verð að segja það, að ég hef trú
á liðinu eins og það er nú.
Jóhannes Eðvaldsson:
Mér fannst liðið sem valið var fyrst
í vor of ungt.
Við vorum ekki búnir að kynnast
nóg til þess að vel gæti farið, við
náðum því ekki að finna hvern annan,
leika saman. Þó vantað'i oft rétt
herzlumun, töpuðum með eins marks
mun eða svo. Okkur tókst ekki að
skora mörk.
Loks kom að því að við fórum að
ná árangri, og vil ég halda því fram
að Laugarvatnsferðin hafi átt sinn
mikla þátt í því. Svo fór þetta að
ganga betur, og þá fundu menn að það
var ekki nóg að standa á vellinum,
þeir fóru að hreifa sig, leita að stöð-
um, og rugla mótherjana. Við það
opnaðist leiðin að markinu, og við fór-
um að skora.
Páll Ragnarsson:
Liðið var í nokkurskonar millibils-
ástandi eftir að margir góðir leik-
menn höfðu farið, og horfið, og marg-
ir ungir annarsflokksmenn óharðnað-
ir voru reyndir í þeirra stað. Það
hlaut að taka sinn tíma að bræða þetta
saman.
Liðið var því hikandi, og meira að
segja Sigurður Dagsson, sem alltaf
hefur verið okkar traust og hald, smit-
aðist af þessu í byrjun keppnistíma-
bilsins, en náði sér er á leið og átti
frábæra leiki er á leið Islandsmótið.
Með komu Jóhannesar Eðvaldssonar
gjörbreyttist miðju-leikurinn hjá lið-
inu.
Yfirleitt gerðu menn sér grein fyr-
ir ástandinu eins og það var, þó þeir
ættu ekki nein töfraorð til að laga
það. Víst var um það að innan liðs-
ins var enginn ágreiningur, eða sund-
urþykkja.
Sigurður Dagsson:
Ég tel að það sem háði liðinu til að
byrja með, hafi verið að menn gerðu
sér ekki grein fyrir því hvað það er
að vera keppandi í meistaraflokki. Það
var eins og menn gerðu sér ekki grein
fyrir því að þeir yrðu að berjast með
þeirri hörku, sem þeir eiga yfir að
ráða í hverjum leik.
Við misstum marga ágæta leik-
menn, sem voru með árið áður og
ungir menn komu í staðinn, en það
var eins og þeir samlöguðust ekki, og
vera má líka að þeir eldri hafi ekki