Valsblaðið - 24.12.1970, Blaðsíða 36
34
VALSBLAÐIÐ
Þeir ungu hafa orðiS
Nú eins ogr endrana'r ffefum við fyrirliðum sveitanna orðið og: \afalaust iiggur |>f‘im
niikið á hjarta, því marg:t hefur sjálfsag:t skemmtileg:t skeð á þessu ári sem gainan
er að rifja upp svona í lok keppnisársins. ÖII hafa þau það sameiginleg:t, að þegar
litið er til baka, verður þetta allt svo skemmtilegt, þó inn á milli komi í frásögninni
atvik sem voru leiðinleg meðan þau voru að ske.
En svona eru íþróttirnar, það Ieiðinlega getur orðið skemmtilegt þegar frá líður,
það gæti bent til þess að þetta unga fólk okkar í Val kynni að taka mótlætinu eins
og velgengninni, og væri það þeim og félaginu mikils virði.
Foringjamir ungru hafa þetta að segja:
Pétur Úlfar
Ormslev,
fyrirliði
í 5. fl. A.
Ég held ég hafi verið 6 eða 7 ára,
þegar ég byrjaði að leika mér að fót-
bolta, mér þótti það strax mjög gam-
an.
Fyrst var ég eitt ár í KR, en svo
fór ég í Val, af því að ég þekkti fleiri
þar, og sé ég ekkert eftir því. Ég
held að það hafi verið í hittiðfyrra.
Ég var heppinn, lenti strax í A-lið-
inu í 5. fl.
Fyrsti leikurinn sem ég lék með
Val, var æfingaleikur við Breiðablik,
og fór hann fram í vondu veðri, en
samt var það gaman. Ég var innherji
í þeim leik, sem við unnum með 10
mörkum gegn engu, en ég skoraði
ekkert mark í þeim leik.
Fyrsti leikurinn sem ég lék í móti
fyrir Val var í Reykjavíkurmóti, og
kepptum þá við Víking, og unnum
2:0.
Ég hafði heppnina með mér í þeim
leik og skoraði fyrra markið. Annars
hefur gengið á ýmsu hjá okkur, en
samt hefur þetta allt verið skemmti-
legt.
Þetta byrjaði nú heldur illa, töp-
uðum fyrir Þrótti 8:2 í fyrsta leik,
og svo 4:0 fyrir Fram í þeim næsta.
Fjórir eða fimm úr liðinu höfou
farið í sveit, og var ég einn þeirra.
Svo fréttum við þessar ófarir flokks-
ins. Fórum við þá í bæinn, og kom-
um þrír sama daginn og keppa átti
við Fylki, en þeim leik lauk með
sigri okkar 10:0.
Eftir þetta fór okkur að ganga
betur, og unnum íslandsmótið. Töp-
uðum aðeins fyrir Fram í Haust-
mótinu 3:2.
Það var dálítið merkilegt hvernig
leikirnir fóru á Suðurnesjum í ís-
landsmótinu: Keflavík vann Sand-
gerði 12:0, svo vinnum við Keflavík
3:1, en svo gerum við jafntefli við
Sandgerði 2:2.
Þar skeði skrýtið atvik: Sandgerð-
ingar sækja, og allt í einu sjáum við
annan framvörðinn okkar með bolt-
ann í höndunum, hafði þá bjargað
á þennan hátt á línu, fer hann sér
ekki neitt óðslega og sparkar loks
boltanum í burtu. Dómarinn sá ekk-
ert hvað um var að vera. en línu-
verðirnir sáu og sögðu dómaranum
hvað fyrir hafði komið, og dæmdi
þegar á okkur vítaspyrnu, og náðu
þeir þar með jafntefli: 2:2.
Mér finnst ágætt félagslíf í 5.
flokki A. Það voru einstöku fundir.
í liðinu eru margir skemmtilegir
strákar, sem héldu uppi lífi og fjöri
Þeir ganga allir upp nema einn og
ég vona að þeir haldi áfram að vera
saman og æfa. Ef það tekst ætti lið-
ið að ná árangri næsta ár.
Ásmundur Páll
Ásmundsson
fyrirliði
í 5. fl. B.
Ég held að ég hafi verið 8 ára, þeg-
ar ég fór fyrst á æfingu hjá Val, ég
fékk að fara með bróður mínum sem
var í Val, og þótti mér gaman að
vera með. Ég gekk ekki í félagið fyrr
en árið eftir, en ég hélt alltaf með
Val, og þessvegna vildi ég láta skrifa
mig inn.
í fyrra æfði ég í 5. fl. c. og lék þá
fyrsta leikinn, og var það skemmti-
legt. Var það leikur við Víking, sem
mig minnir að við höfum unnið 4:3.
Þá var ég framvörður hægra megin.
Mér þótti það ákaflega spennandi að
vera valinn í liðið til að keppa í Vals-
búningi.
í sumar lék ég svo í 5. fl. B. og
unnum við Reykjavíkurmótið, vor-
um í úrslitum við Fram og unnum
1:0. Úrslitamarkið kom, þegar að-
eins tvær mínútur voru eftir af leikn-
um, og mikið urðum við glaðir þegar
markið kom! í Miðsumarsmótinu
gekk þetta sæmilega, vorum í 2.—3.
sæti og eins í Haustmótinu.
Mér finnst góður félagsandi í 5.
fl. B. og gaman að taka þátt í æfing-
unum, aðstaðan er líka góð á Hlíðar-
enda. Ég álít líka að það þyrfti að
halda fleiri fundi en gert var, fyrir
strákana, og tala um knattspyrnu,
og sjá knattspyrnumyndir. Það er
alltaf gaman á fundum. Það er afar-
skemmtilegt á Uppskeruhátíðinni,
þegar við fáum sérstök skjöl, ef við
höfum unnið mót á sumrinu, það er
hátíðlegt.
Ég álít, að strákarnir hefðu átt
að mæta mun betur á æfingum í sum-
ar en þeir gerðu, og þrátt fyrir það
held ég, að 5. fl. geti náð langt og
unnið mót næsta ár, ef þeir halda
vel saman og æfa, og ég held að þeir
ætli að gera það.
Róbert er ægilega góður þjálfari,
skemmtilegur og ákveðinn.
Gústaf
Gústafsson,
fyrirliði
5. fl C.
Ég var víst fjögurra ára, þegar
ég byrjaði að sparka fótbolta. Pabbi
gaf eldri bróður mínum bolta, og þá
fékk ég að nota hann líka, og þótti
mér þetta skemmtilegt leikfang.
1 Val gekk ég þegar ég var 8 ára,
en tók æfingarnar ekki alvarlega til
að byrja með. Svo í vor fór ég að
æfa reglulega, og þá fór ég strax að
keppa með C-liðinu, og hef síðan
keppt alla leikina.
Ég man vel hvað ég var tauga-
óstyrkur í fyrsta leiknum sem ég
keppti með Val, og var það við Þrótt,
ef ég man rétt. Við unnum þann leik
með einu marki gegn engu, svo það
mátti ekki miklu muna. Ég hef verið
miðvörður, og er það skemmtileg
staða, en það er ekki alltaf gaman
að gæta miðherjans, sem hleypur
hingað og þangað.
Þetta gekk heldur vel hjá okkur,
við vorum í öðru sæti í Reykjavíkur-
mótinu og Miðsumarsmótinu, en svo
unnum við Haustmótið, og það var
skemmtilegt.
Úrslitaleikurinn í Haustmótinu
var eftirminnilegur og skemmtileg-
ur fyrir okkur Valsstrákana. Við
höfðum allt að vinna. Þetta var leik-
ur við Þrótt, og færu leikar svo að
jafntefli yrði, urðum við að leika
aukaleik við Víking.
Þegar nokkrar mínútur voru eftir
af fyrri hálfleik, og leikar stóðu 2:1
okkur i vil, er dæmd á okkur víta-
spyrna.
Ég og annar strákur gerðum þá
skyssu að fara aftur fyrir markið
á meðan spyrnan var tekin. Síðan