Almanak Ólafs S. Thorgeirssonar - 01.01.1948, Síða 26

26 ÓLAFUR S. THORGEIRSSON:
marki sínu, gengur ekki ávallt blómum stráða sólskins-
braut; vopnin standa á honum. En hins er þá jafnframt
að minnast, að baráttan fyrir góðum málstað þroskar
mann og göfgar. Eða eins og Sigurður orðar það í einu
kvæða sinna frá síðari árum:
“Það stækkar bæði og styrkir mann
að stara um langar vökunætur
á bræðra sinna sorg—því hann
er sálarlaus, sem aldrei grætur.”
En í Kvistum eru, auk frumsömdu kvæðanna, ágætar
þýðingar, t.d. “Börnin” eftir Longfellow, hinn voldugi
“Skyrtusöngur” eftir Thomas Hood, og hið víðfræga
kvæði “Maðurinn með skófluna” eftir ameríska skáldið
Edwin Markham; og hefir málstaður verkamannsins eigi
verið kröftuglegar túlkaður í ljóði heldur en í því kvæði.
Þýðingaval Sigurðar ber því, eigi síður en frumsamin
kvæði hans, vitni um samúðarríka lífsskoðun hans og á-
huga hans á mannúðarmálunum.
En Sigurður hefir drjúgum færst í aukana í ljóðum
sínum síðan Kvistir hans komu út, enda eru nærri 40 ár
liðin frá þeim tíma. Á síðari ámm hafa verið prentuð í
íslenzkum blöðum og tímaritum vestan hafs mjög mörg
prýðileg kvæði eftir hann, auðug að rímfegurð og djúpsæi.
Sum eru kvæði þessi hugsæilegs og almenns efnis, og
eiga þau jafnaðarlegast mest bókmenntagildi, eins ljóðr-
æn og þau eru löngum. Einnig hefir Sigurður ort fjöldan
allan af tækifæriskvæðum, sem altaf eru leikandi lipur og
falleg að hugsun, og hitta oft ágætlega í mark, og fáa á
hann sína líka meðal íslenzkra skálda beggja megin hafs-
ins urn það að slá á þá strengi hörpunnar, sem til hjartans
tala. I hinrun mörgu kvæðum hans, sem ort em til ein-
stakra manna, lýsir sér einnig djúpstæður og drenglyndur