Afturelding - 01.03.1967, Side 32

Oddvar Nilsen:
Menn sem mörkuðu spor
I.
Dwight Lyman Moody er áreið'anlega einn af
mestu vakningartrúboðum, sem lifað hafa. Það
er talið, að liin volduga vakning, sem brauzt út um
árið 1875, sé ein hin mesta sem um getur. Margir
álíta það mestu vakningu sögunnar. Allir söfnuð-
ir komust að einhverju leyti í snertingu við hana
og um það bil 31/£ miljón manna bættist við bina
ýmissu söfnuði.
Áhrif af starfi Moody dóu ekki út, er hann lagði
niður pílagrímsstafinn með þessum þekktu orðum:
„.förðin hverfur og himinninn opnast. Guð kallar á
mig!” Það er oft vitnað til Moody nú til dags, og
einnig til liins ritaða máls, er hann lét eftir sig,
og hin mikla Moody- biblíustofnun í Chicago talar
enn máli hans þótt dauður sé.
Dwight L. Moody snerizt til Guðs sem ungur
maður. Það var frændi hans, sunnudagaskólakenn-
ari, Edward Kimball, sem leiddi hann til Drottins.
Það gerðist í liorni skóbúðar einnar í Boston, en
Moody var afgreiðslumaður þar.
Leið nú ekki á löngu þar til hinn ungi nýfrelsaði
piltur varð virkur þátttakandi í þjónustu Meistara
síns. Hann hafði ekki mikla þekkingu, en brennandi
áhuga vantaði ekki, og Guð notaði hann til að
vinna aörar sálir fyrir himininn. Fljótlega komu
í ljós hjá Moody óvenjulegir prédiktmarhæfileikar.
Hann var mjög alþýðlegur í framkomu, og styrkur
hans í boðun Orðsins var í einfaldleikanum.
Hann gat verið hirðulítill í meðferð málsins,
svo að sumum fannst nóg um. Sagan segir, að
Spurgeon hafi sagt um hann: „Moody er sá eini
sem ég veit um, er ber fram Jerúsalem í tveim
atkvæðum”.
En leyndardómurinn fyrir því að boðun hans
var svo kröftug, var vafalaust að þakka hinni öruggu
trú hans á Guð, og hinu innilega bænalífi og trú
á Biblíuna. Fjöldinn safnaðist að ræðustóli hans,
einkum og sér í lagi eftir að söngvarinn Ira D.
Sankey gerðist samstarfsmaður hans. Fjöldi manns
fékk þá að reyna hjálpræði Guð’s í lífi sínu.
Mönnum er sjaldnast gefið að skynja dýptina
í ráðsályktun Guðs. En eitt er víst, að sá maður
sem Guð notaði á þessum atburðaríku dögum, var
sá maður sem hafði vígt líf sitt og helgað hinu
mikla hlutverki, að vinna allt fyrir Krist. í byrjun
starfs síns heyrði Moody Henrey Varley segja
eitt sinn: „Heimurinn á enn eftir að sjá, hvað Guð
getur gert og vill gera við og í gegnum þann mann,
sem er algerlega vígður Guði.” Þegar hinn ungi
Moody lieyrði þessi hvalningarorð, sagði hann:
„Ég vil gera mitt ýtrasta til þess að verða þessi
maður.” Þetta varð Dwight L. Moodys eilífðar
augnablik. Við þetta urðu gagnger umskipti á
högum hans.
í merkum ræðum hefur verið talað um það, sem
Henrey Varley sagði í hinni innihaldsríku setningu,
en skýrasta dæmið er líf Moody sjálfs. Hann þorði
að taka heilaga ákvörðun, og Guð var með honum
og hjápaði honum til þess að vera trúr hinni
heilögu köllun. Það leiddi til þess að líf hans
hvíldi algerlega í hendi Guðs, og var alla tírna
opið fyrir krafti og blessun Drottins. Það var fram-
kvæmd í verki lil að þjóna því sjónarmiði að
vinna sem allra flesta menn fyrir Guð. Moody
fékk að sjá þá ávexti af lífi sínu, að fjömargir
sterkir persónuleikar beygðu kné sín fyrir Kristi,
sem Meistara sínum. Síðar meir urðu margir þeirra
alkunnir máttarstólpar í verki Guðs.
Árið 1886 safnaði Moody saman 250 stúdentum
til bæna og til þess að lesa og rannsaka Bíblíuna
í heimili sínu í Northfield. Þar báðu þeir Guð að
senda 1000 trúaða stúdenta til heiðingja-trúboðs
og bænin varð heyrð. Þessi bæn sýnir hve Moody
32