Muninn - 01.11.1996, Blaðsíða 13

ég;
er fæddur 9. október 1908 á Spítalavegi 19.
Þar bjuggu þá foreldrar mínir Jóhanna
Björnsdóttir og Ólafur Sumarliðason, ekki var langt
þaðan í Gagnfræðaskólann og man ég fyrst eftir komu
minni þangað er ég var 8 ára. Þá sendur eftir mjólk og
man ég hvað mér þótti eldhúsið stórt og eldavélin og allir
þessir koparpottar og pönnur. Svo líða árin og ég
innritast í Gagnfræðaskólann 1924 og lýk prófi '26 og ég
man að það voru fáar stúlkur í skólanum þá tvær til þrjár
í bekk. Það er annað en í dag. Einnig voru nemendur
yfirleitt eldri en nú og þeir komu víðsvegar að af
landinu. Ég man nú ekki svo glöggt eftir skólalífinu eða
kennslufögum en nokkra kennara sem voru þá við
skólann man ég. Handavinnu smíðar og teikningu
kenndi Jónas Snæbjörnsson og voru hefilbekkir og
smíðaverkfæri á hálofti skólans, leikfimi kenndi Lárus
Rist. Söng kenndi Áskell Snorrason tónskáld, Árni
Þorvaldsson ensku, Vernharður Þorsteinsson dönsku,
Guðmundur Bárðarson plöntu- og dýrafræði, Brynleifur
Tobíasson sögu og Lárus Bjarnason stærðfræði og
eðlisfræði.
Helstu útiíþróttir voru á þessum skólaárum
mínum að mig minnir knattspyrna sem var mikið leikin
á skólaíþróttavellinum og einnig hlaup, boðhlaup og
víðavangshlaup. Stundum fengum við skautafrí. í
þá daga kom svo oft lagnaðarís á Pollinn
og var oft um lengri tíma ís á Pollinum
enda öll umferð skipa lítil.
Skíðaferðir voru ekki eins
almennar í þá daga og síðar varð.
Mikið hefur alltaf verið um söng og
hljóðfæraslátt í skólanum og ómaði oft á
Sal og barst til eyrna vegfarenda sem stönsuðu
oft á götunni og hlustuðu. Sérstaklega man ég
árin sem M.A. kvartettinn var í skólanum og gat
sér mestrar frægðar. Árin líða og það skellur á
heimstyrjöld. Skólinn er hertekinn 1940. Það
verða mikil umskipti, vopnaður hermaður
þrammar dag og nótt á gangstéttinni norðan
skólans. Varðtjald er reist við hliðið,
skotvarnarbyrgi hlaðið norðan við skólann,
herbílar og trukkar eru í portinu vestan skólans
og langur stigi er reistur yfir forstofu að norðan
að glugga á gangi norðurvistar til að auðvelda
útgöngu þessa hundraða hermanna sem nú
gistu skólann. Er líða
tók á sumarið '40
fóru menn
að örvænta um skólahald á komandi vetri en það fór nú
allt á betri veg, hernámsliðið fór úr skólanum um
haustið. Er hernámsliðið kvaddi skólann efndi það til
kveðjuhófs og bauð til þess nokkrum bæjarbúum. Ég var
á þeim tíma starfandi hjá KEA og átti hernámsliðið
nokkur viðskipti í búðum félagsins og kynntist ég þar
mönnum í herliðinu. Einhvern veginn æxlaðist það svo
að ég var boðinn til þessa kveðjuhófs, sem er mér um
margt eftirminniiegt enda hið eina sem erlent herlið
hefur staðið fyrir á Sal. Þarna voru saman komnir
yfirmenn herliðsins á Akureyri og nágrennis, og er mér
minnistætt er fjölmenn lúðrasveit herliðsins spilaði svo
undirtók í skólanum. Þeir kvöddu skólann vel eftir þessa
sumardvöl.
Ég var boðinn til þessa kveðjuhófs 1940 er
hernámsliðið fór úr skólanum, og nú í haust býður
Tryggvi skólameistari mér að vera við skólasetningu og
afhendingu Hóla sem ég þáði og er honum þakklátur
fyrir. Það eru 56 ár á milli þessara vinsamlegu boða, en á
þessum árum hef ég nú oft komið upp í skóla og alltaf
verið vel tekið, en það eru 80 ár síðan ég sótti mjólkina í
skólann þá 8 ára."
D3] MUNINN HAUST 1996