Muninn - 01.05.1997, Blaðsíða 87

komin öll helstu tímarit landsins frá öllum tímum,
innbundin. Var okkur fljótt tjáð að þetta væri ekki
nema efsti hluti ísjakans sem fengi sess í
aðalbókaherberginu og að annað eins væri til í
geymslu. Nóg um það.
Börn þeirra Vaglahjóna hafa fetað margar brautir
að loknu námi, orðið rafmagnsverkfræðingar,
kennarar, matvælafræðingar, húsmæður,
snyrtifræðingar og tveir synir þeirra hafa tekið
við búinu. Þau fóru öll í náttúrufræðideild nema
tveir synirnir fóru í eðlisfræði og ein dóttir eyddi
síðasta vetri sínum við skólann á málabraut.
Þegar við spurðum Kristínu og Gísla hvers vegna
þau hefðu valið Menntaskólann á Akureyri sem
hornstein menntunar barna sinna, svöruðu þau
að hann hefði einfaldlega legið best við. Það að
hann hafi boðið upp á heimavist hafi ráðið miklu
um valið og það að ekki er langt að fara til
Akureyrar. Einnig hafi þau haft fregnir af gæðum
skólans. Sjálfur hefði Gísli verið við nám við
skólann, í gagnfræðadeild, og lokið þaðan prófi
1939. Það hafi verið mjög sjaldgæft á þeim tíma
að fólk hafi getað sent börn sín í skóla þar sem
kreppan mikla geisaði. Gisli segir samt tengsl sín
við Menntaskólann ekki vera mikil. Þó hafi hann
hitt Tryggva nokkrum sinnum. Bæði faðir
Kristínar og afi voru gagnfræðingar frá skólanum.
Sigurmon frá Akureyri 1923 og Hartmann faðir
hans frá Möðruvöllum 1895. Sjálf er hún
búfræðingur frá Hólum ásamt því að hafa verið í
Húsmæðraskólanum á Löngumýri. Þess má til
gamans geta að hún er önnur þeirra tveggja
kvenna sem fyrstar útskrifuðust frá Hólum sem
búfræðingar.
En beittu þau börnin einhverjum þrýstingi
um að velja þennan skóla fram yfir aðra?
Gísli er til svars: "Ég hef auðvitað eflaust hvatt
þau til þess, þó fóru þau eiginlega öll sjálfkrafa
eftir að elstu stelpurnar fóru. Ein dóttirin ætlaði í
fyrstu að fara á Bifröst, en hætti við, sem betur
fer. Ég var heldur ekkert hrifinn af því.”
Aðspurð segja þau að kostnaðurinn við nám
barnanna hafi verið mikill, sérstaklega vegna þess
að fjögur þeirra fóru einnig í unglingaskóla á
Sauðárkróki. Það kom samt aldrei neitt annað til
greina en að leyfa þeim að fara í skóla og afla sér
menntunar.
En í ljósi mikils kostnaðar við að senda svo
mörg börn í skóla fjarri heimilinu, hafa
börnin þurft að færa einhverjar fórnir í
sambandi við félagslíf og annað?
"Ég veit nú lítið um það, en þau lifðu þetta nú
samt af."Þegar hér var komið sögu þóttust
blaðamenn sjá votta fyrir brosi á vörum
yngstabarnsins, Óðins.