Muninn - 01.05.1997, Blaðsíða 88

"Það er heldur ekkert gott fyrir krakka að hafa
ótakmarkað fé," heldur Gísli áfram. "Okkur hefur
nú aldrei skort það heldur, ekki eftir að við
eignuðumst jörðina sjálf."
Berst nú talið um víðan völl, og kemur fram í máli
bónda að það eina sem honum finnist vanta á
heimilið séu konur.
"Margir ungir menn eru feimnir við að tala við
stúlkur. Þeir vita ekkert um hvað þeir eiga að tala
við þessar kvikmyndagellur. Síðan eru allir
komnir í þetta listasnobb og halda að þeir séu
listamenn.
"Ungu skáldin yrkja kvæði, án þess að geta það,”
eins og segir í vísunni
Þó er það eitt sem ekki vantar á heimilið og eru
það dráttarvélar, enda segir bóndi að það sé ekki
hægt að búa nema hafa góðan vélakost. Ein John
Deere dráttarvél er á bænum að andvirði u.þ.b. 4
milljónir króna, og var það reiknað út að bóndi
hefði getað fjárfest í tveimur slíkum í staðinn fyrir
að senda þessi átta börn sín í skóla. Þó teljum við
að sú fjárfesting hefði eigi borgað sig, því góð
menntun verður aldregi metin til fjár.
Okkur var nú boðið að setjast til borðs og
sannfærðust þá greinarhöfundar endanlega um
það að íslensk sveitagestristni er langt í frá að
vera útdauð, slíkar voru krásirnar.
Að lokinni óhóflegri kaffidrykkju og
sætabrauðsáti tókst okkur að króa Þorkel
Gíslason af við enda borðsins, en hann er annar
sonanna er tekið hafa við búinu. Hann var í
skólanum 1977-81 og segir frá því að þegar hann
hafi verið á fyrsta ári hafi þau verið fjögur
systkinin í skólanum í einu, tvær elstu systurnar í
fjórða bekk, einn bróðir í þriðja og svo hann í
fyrsta. Hlýtur það að jaðra við að vera einsdæmi í
sögu skólans.
Þorkell hafði frá mörgu skemmtilegu að segja,
m.a. frá þeim sið fjórðubekkinga að fara í
vatnsslag í dimmiteringunni. Þá er ekki átt við
eins vatnsslag og nú tíðkast á heimavistinni,
heldur var þessi af heldur grófara tagi. Notaðar
voru ekta brunaslöngur til að ná sem mestum
árangri, og munu þess dæmi að fólk hafi
beinbrotnað í látunum. Það var einkar vinsælt að
taka slönguna, stinga henni upp um buxnaskálm
fórnarlambsins, loka fyrir, og setja á fullan styrk.
Beinum við þeim tilmælum til núverandi
fjórðubekkinga að þeir taki þennan siö upp aftur í
vor, og hleypi þar með alvörufjöri í útskriftina.
Ljóst er af viðtali þessu að mikinn dug hefur fólkið