Heimilisblaðið - 01.07.1953, Side 33

v Vnr örkin hans Nóa, og eínnig
fjaH„ ®St að finna „hið heilaga
ró , ’ ”s®ti tryggðarinnar", ,,horn
efans" o. s. frv. William Lole
gar» . PV1 að sýna ferðamönnum
sinn gegn lítils háttar borgun.
8 K R 1 T L IJ R
H.f. Eimskipafélag Islands.
AUKAFUNDUR
Með þvi að aðalfundur félagsins h. 6. þ. m. var eigi
lögmætur til þess að taka endanlega ákvörðun um tillögu
félagsstjórnarinnar varðandi innköllun og endurmat hluta-
bréfa félagsins, er hér með boðað til aukafundar i H.f.
Eimskipafélagi íslands, er haldinn verður í fundarsalnum
í húsi félagsins í Reykjavík, fimmtudaginn 12. nóvember
1953, kl. 1,30 e. h.
DAGSKRÁ:
Tekin endanleg ákvörðun um innköllun og endurmat
hlutabréfa félagsins.
Aðgöngumiðar að fundinum verða afhentir hluthöfum
og umbóðsmönnum hluthafa dagana 9. til 11. nóv. næst-
komandi á skrifstofu félagsins í Reykjavík.
Athygli hluthafa skal vakin á því, að á meðan ekki
hefur verið tekin endanleg ákvörðun varðandi þetta mál,
er ekki hægt að taka á móti hlutabréfum til þess að fá
þeim skipt fyrir ný hlutabréf.
Reykjavík, 19. júní 1953.
STJÓRNIN.
s______________________________________)
Sækt’ ’ann!
> erfig^*.^ h. Prússakeisari átti oft
' rikiov - Um með að halda jafnvægi
boa; þaskaPn
pnum. í hádegisverðar-
voru s®ni ýmsir áhrifamenn
beSsu r man komnir, sagði hann frá
s^ddra^ Spurði' hvort nokkur við-
^kisi-g, skýrt frá, hvers vegna
ast j iUrnar næðu ekki að kom-
SatHall yikisf3árhirzlurnarl Þá stóð
>]a ó ersilöfðingi upp, tók upp ís-
k Ki, ai1Unsskálinni og stakk upp
f^úna - “ann væri látinn ganga
iSltl°linna mikl umhverfis borðið.
Par til v gekií síðán hönd úr hönd,
u n--
H £
atln barst til keisarans og
^ILI
sblaðið
þá var hann ekki stærri en hneta.
— Þarna getið þér séð, yðar hátign,
sagði hershöfðinginn og settist.
Þegar presturinn kom auga á frú
Parker, sem stóð við útidyrnar og
hringdi dyrabjöllunni, fór hann inn
í skrifstofu sína og lét konu sinni
eftir að taka á móti frú Parker.
Nokkrum klukkustundum síðar fór
hann fram í anddyrið, til að hlera,
hvort hann heyrði nokkuð til
kvennanna í dagstofunni. Þegar
ekkert heyrðist þaðan, hrópaði
hann þangað inn:
— Er þessi hræðilega kjaftakind
farin ?
— Já, elskan, hrópaði prestsfrú-
in hárri og ánægjulegri röddu, en
frú Parker er komin!
Hún: Á morgun eru liðin 25 ár
síðan við giftum okkur. Ættum við
ekki að halda daginn hátíðlegan?
Hann: Hvað finnst þér um að
hafa tveggja mínútna þögn?
— Ég heyri sagt, að konan þin
hafi hlaupizt á brott með bílstjór-
anum þínum.
— Já, en það gerir ekkert til —
------bíllinn var hvort sem er út-
slitinn.
[141]