Heimilisblaðið - 01.03.1958, Blaðsíða 14

p"
I ástamálum er allt leynlegt
— Gamansaga —
„En sú himinhrópandi frekja,“ sagði frú
Fielding og leit hvössum augum til dóttur
sinnar.
„Já,“ sagði Edit, „ég hef nú aldrei heyrt
annað eins.“
„Hvað ætli hann faðir þinn sálugi hefði
sagt! Ungur maður kemur — og biður þín
— fær ákveðið afsvar — og þá tilkynnir
hann bara, að hann flytji inn til okkar og
muni búa hjá okkur framvegis. En heldurðu
að hann meini þetta?“
„Já, áreiðanlega. Þú hefðir bara átt að
sjá hvað hann var ákveðinn.“
„Og hverju svaraðir þú honum?“ spurði
móðir hennar.
„Og hverju átti ég svo sem að svara þess-
um frekjuhálsí. Ég kynntist honum tímann
sem ég var hjá Maines, og kvöldið áður en
ég lagði af stað heim, hóf hann bónorð sitt
til mín. Mitt svar var ákveðið nei. Það eru
nú misseri síðan hann bað mín, og síðan
hefur hann nær daglega verið á biðilsbux-
unum og alltaf hefur hann fengið sama
svarið, að það komi aldrei til mála, að ég
taki honum.“
„Og svo tilkynnir hann með köldu blóði,
að hann sé fluttur inn í húsið til okkar, nei,
þetta er sannarlega of mikið af því góða!
manna,“ segir Louis Francois kennslumála-
ráðunautur.
Walter álítur, að áform hans muni ekki
einungis skapa menn, sem muni vegna vel
í lífinu, heldur líka duglega og hæfa menn,
sem muni eiga sinn þátt í að byggja upp
sterkara og auðugra Frakkland. Hann vitn-
ar í hinn fræga forsætisráðherra Georges
Clemenceau: „Ungir menn, brettið upp erm-
arnar og skapið ykkur eigin framtíð!"
Undir kápumyndinni er prentvilla: 200 drengir,
en á að vera 2000 drengir.
Við verðum strax að ná í lögregluna!“
,Nei, við skulum ekki vera að ónáða l°g
regluna, mamma, ég held að þetta se Pru
menni og ég hygg að hann komi vel fral11’
svo fer hann bráðlega, þegar við láturn han
af skiptalausan. ‘ ‘
„Ég skal tala yfir hausamótunum a ^011
um,“ sagði frú Fielding.
„Gættu þín nú, mamma, að verða e
of stórorð,“ sagði Edit. „Þegar allt kemu)
alls, þá er hann-----“
„Bálskotinn í þér. — Já, það van
taði
barI))(
ið
her'
bara — nei, láttu mig um þetta;
mitt“ — og um leið sveif frúin út úr ^
berginu og vatt sér inn þar sem Dick
til. Hún jós úr reiðiskálum sínum yf)r
an unga mann, sem þarna sat rólegur i s .
um sínum. Hann var 25 ára að aldri og ^
bújörð uppi í sveit. Þetta fékk hún og e
ert annað. Ekki eitt stóryrði frá hans v
* hon1
um. Og með þetta og ekkert annao ^
hún aftur til dóttur sinnar. 1 viku var
þarna hinn rólegasti. Mæðgurnar umg
ust hann sem alóþekktan mann og t0
ekki orð við hann, en hann virtist ^
þessu með mestu rósemi. Svo fór hann
gefa sig á tal við þær, ræða við þ®r urn
mögulega hluti, segja þeim nýjustu
frá umheiminum. Gamla konan fór *
'rS J&eU
gaman af komum hans og hafa samu
honum, því hann var ekkert nema
eisin sjálf. En Edit hélt sínum upPte
hætti, leit ekki við honum.
daga’
Þegar hann hafði dvalið þama þr3a , ^
kom til hans bréf. Hann svaraði ÞV1
hæl og bað þjónustustúlkuna að
leggJ9
svarið í póstkassann. Það var
til **
áD'
færslumanns í Lundúnum, John Blen
nafni. hafði
En það fór nú svona, að þegar hanrl a5
dvalið þarna aðra vikuna til, fór
58 — HEIMILISBLAÐIÐ