Heimilisblaðið - 01.03.1958, Blaðsíða 19
Uí
k,
>,Hver myndi láta fábjána annast viðskipti
súi?“
, Stúlkan roðnaði. „Það var ekkert í veg-
lriUrn með hann, þegar hann tók við kvitt-
Uninni.“
Hunkle sperrti upp augun. „Svo? Hver
^dirritaði hana?“
Hún hikaði andartak, og sneri sér að bróð-
sínum. „Hvað hét hann, Randy?“
„Ég----------“ Hann þagnaði, og hrukkur
0ftiu á brúnt enni hans. „Ég kem því bara
6kki fyrir mig.“
„Remur til mála að það hafi verið Sam
Heifinger?"
, Handolph Fickett horfði í augu systur
SlUnar. ,,Rg held að svo hafi verið. Ég hygg
0 tað hafi verið hann, sem seldi okkur bú-
^euinginn. En Jake frændi verzlaði---------“
, nú varð rödd Dunkles silkimjúk. „Var
að áður eða á eftir að þið skutuð hann?“
■^nu stirðnuðu upp, þá hæfðu orðin stúlk-
og hún hörfaði skref aftur á bak, og
!k með skjálfandi höndum um hálsinn á
i ’ en blá augun urðu of stór fyrir andlit
eUnar. ,,Er — er hann dá-dáinn?“
^ Andartak urðu grunsemdir Chris fyrir
°rðn áfalli. Það var mögulegt að hún vissi
k Ul hvað bróðir hennar hefði gert. En hann
, ^gði hugsuninni frá sér. Þau voru of tengd
Vert öðru til þess.
Handolph Fickett strauk aftur hár sitt
0 titrandi hendi. Hann vætti varirnar
• 0 tungu sinni. „Hvenær var hann skot-
nin?“
“Róttina, sem þú stalst nautgripum hans,“
agði Dunkle hörkulega.
Við gerðum það ekki! Ég segi yður, við
gerð
vaar
Urö það ekki.“ Rödd Ficketts varð há-
k ' °g skræk af reiði og örvæntingu. „Við
aryptum þá. Það var ekkert að honum, þeg-
Vað yfirgáfum hann.“
tv-’’ u getur ekki einu sinni forðazt að vera
, p'Sa®a'1< Hað var fyrirlitning í svip Dunkles.
, Vrst sagðist þú hafa fengið þá úr útigangs-
Nú viðurkennir þú að þeir séu frá
t þ 'uger.“ Hann snerist á hæl að Ed Fuller.
u er ekkert vit í að draga þetta á lang-
' Náðu í reipið!“
jjj udlit stúlkunnar varð náfölt af skelf-
u er Fuller flýtti sér að hestinum sínum,
augu hennar urðu dökk. „Bíddu! Þú get-
ehki gert þettá! Þessi búpeningur var
f----------------------------------------------------- ---------------------s
k_______________,_________:________________J
hluti af útigangshjörð, en hr. Hel — Hel-
finger keypti hann og seldi okkur. Ég — ég
býst við, að hann hafi haft hagnað af því.“
Hún sneri sér að bróður sínum og setti
hendur sínar á handleggi hans. „Geturðu-
ekki látið þér detta í hug, hvar Jake frændi
setti kvittunina?"
Hann starði á hana með ráðvilltu augna-
ráði. „Ég veit það ekki. Helfinger afhenti
honum kvittunina, því næst talaði hann við
mig og við virtum fyrir okkur búpeninginn.
Ég sá ekki hvað Jake frændi gerði við hana.“
Hann leit á Dunkle. „En ég veit, að hann
tók við henni. Ég sá þegar hann rétti honum
hana.“
„Leitaðir þú í vösum hans?“ Dunkle tal-
aði með hinni fullkomnu þolinmæði þess
manns, sem þegar er búinn að taka ákvörð-
un sína.
„Við gerðum það, en ég skal reyna aftur.“
HEIMILISBLAÐIÐ — 63