Heimilisblaðið - 01.05.1961, Síða 35

>»Gott! — Ég tek hálfa tylft af körlum
^eð mér, sem gefa engum okkar neitt eft-
Py, Auk þess er mér lífið hér hvimleitt.
jy0r er enga peninga að fá og enga lag-
æringu á ástandinu. Hér er heilmikið um-
stang vegna smámuna. Lögregluþjónarnir
stöðugt á hælum okkar, og gálginn sífellt
yrir augum. Slíkt útlit gerir lífið ömur-
e&t. Ég fer ekki til Kalabríu.“
, >.Taktu menn með þér, því að Eintio þarf
a iiðsauka að halda.“
^ieðan á þessu stóð, hafði Rósa vaknað,
Rinaldo heyrði, að hún var kát og
eress. Hann lauk upp dyrum herbergis
eennar og kallaði á hana. Lodovico rak upp
stór augu, er hann sá hana. Hann gladd-
lst yfir því að sjá hana aftur heila á húfi
°S hvíslaði að Rinaldo:
»Olimpia er samt fallegri.“
Rinaldo brosti, fékk honum fé og gaf
0rium fararelyfi. Lodovico spurði Rósu
°°kkurra spurninga viðvíkjandi björgun
ennar, tæmdi síðasta vinglasið og lofaði
a° koma brátt aftur. Hann var nokkuð
l,ndir áhrifum víns, er hann hélt á burt.
^aginn eftir sagði Rósa við Rinaldo, um
6l^ og hún fékk honum föt hans:
^■WA..v.W.V,W.WW,V^WVW
„Kæri Rinaldo! Ef þú elskar mig í raun
og veru að nokkru á við það, sem ég elska
þig, þá bið ég þig að hlusta á bænir mínar
og uppfylla óskir mínar. Fylltu ekki fram-
ar flokk þeirra manna, sem líkjast Lodo-
vico. Við skulum yfirgefa Neapel. Við skul-
um fara í annað land.“
Tárin runnu niður kinnar hennar og
Rinaldo var mjög hrærður. Hann faðmaði
hana að sér, kyssti hana og sagði:
„Ég kann að meta þitt göfuga hjarta-
lag. Ég veit, hvað ást þín verðskuldar. Ég
hef ákveðið að uppfylla brátt óskir þínar.
Við förum til Spánar eftir þrjá daga.
Skyldi eitthvað verða til að tefja brottför
okkar, þá förum við á meðan til Sikileyjar,
en við förum frá Neapel eins fljótt og hægt
er. Það er miklu nauðsynlegra fyrir mig en
þú getur gert þér í hugarlund að komast
héðan. Ég er ekki lengur í félagi með
Lodovico og þeim kumpánum. En ég er á
hans valdi, á meðan við dveljumst á sama
stað, og ég verð að taka meira tillit til
hans en mér gott þykir. — Vertu nú ró-
leg og auðsýndu mér ást þína og tryggð!“
Að svo mæltu tók hann sverð sitt og fór
út. — Leið hans lá beint til íbúðar Olim-
pÍU. Framhald.

< Nálæægt Limoges i
Frakklandi fann veiðimaður
þennan héraunga, sem móð-
irin hafði yfirgefið. Þegar
hann kom með ungann Iieim
tók dóttir hans að sér fóstru-
starfið.
★
Myndin er tekin á senu
óperuhallarinnar í Paris, af
lögregluþjóni og götuflæk-
ing. Svona tötralega klæddur
maður sést sjaldan á götum
Parisarborgar. í gerfi götu-
flækingsins er hinn frægi
leikari Zavatta.
ilisblaðið
123