Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1924, Blaðsíða 55

iðunn íslenskir fálkar og fálkaveiðar fyrrum. 293
hirðin gæti með engu betur en fálkagjöfum haldið
uppi vináttu við þá höfðingja. Alt fálkamannaliðið í
Danmörku, en á meðal þess voru margir, er áttu
mikið undir sér, lagðist einnig á sömu sveif. Ef
fálkasendingar tækjust af misti það af of fjár í gjöf-
um gulls, gersima og gagnlegra hluta.
Árið 1792 var fálkaskip sent og tók það 15 fálka,
alla gráa og enn 1793 og voru fálkarnir þá 27, þar
af 2 hvítir. En árið 1794 varð það loks úr, að ekk-
ert skip var sent, en fálkamaður konungs kom til
að dæma um hverjir fálkar væru tækir af þeim sem
í boði voru og var greitt fyrir þá venjulegt verð, en
þeir höggnir síðan. í stjórnarbréti um málið (Ltl.
VI, 172) var það jafnframt tekið fram, að stiftamt-
manni yrði framvegis skrifað um það árið áður hve
marga fálka þyrfti að veiða næsta ár og átti hann
að birta fálkaföngurunum það, en þeir skyldu ekki
veiða nema stiftamtmaður legði svo fyrir. í þetta
sinn var lagt fyrir hann að láta veiða 30 fálka næsta
ár og árin 1798, 1802 og 1805 var beðið um jafn-
marga hvert árið næst eftir. (Lfl. VI, 185, 332, 740),
En öll þessi ár veiddust sárafáir fálkar. Veturinn
1801 — 02 féllu þeir mjög í harðindunum. Árið 1803
voru fluttir út 3 fálkar og kostaði flutningur þeirra
2600 rdl. Var það skipsleigan.
í Napoleonsstyrjöldinni veiddu þjóðhöfðingjar Ev-
rópu ekki með fálkum. Eftirspurnin eftir þeim hætti.
Þær síðustu hirðir, er báðu um fálka, voru konungs-
hirðin í Portúgal og keisarahirðin í Rússlandi, og
urðu þær að bíða í nokkur ár áður hægt var að
verða við óskum þeirra. Árið 1806 korn hingað hið
siðasta fálkaskip frá Danmörku og kostaði leiga þess
hátt á 4. þús. rdl. Höfðu það ár verið 4 fálkafang-
arar að veiðum. Tveir þeirra veiddu 3 fálka hvor,
einn 4 og hinn fjórði 10, alls 20 og allir gráir. Greitt
var fyrir fálkana 148 rdl. 72 sk., en fóöur handa