Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1924, Blaðsíða 14

252
Einar H. Kvaran:
IÐUNN
sem hún hefði verið með. Hún sagðist hafa gengið
með þessa tvibura, þegar hún hefði fyrirfarið sér.
Loks spurði J. Þ. hana, hvað hún hefði ætlað að
segja, þegar hann hefði hrokkið við.
Hún sagðist hafa ætlað að biðja hann að biðja
fyrir sér.
Þar með var þeirri tilraun lokið.
Ég tek það fram af nýju, að mér kemur ekki til
hugar að segja þessa sögu í neinu sönnunar skyni.
Til þess eru alt of veikar hliðar á henni. Jón í*or-
bergsson hefir heyrt nafnið. Þó að hann fullyrði, að
hann hafi með öllu gleymt því, og vafalaust segi það
satt, er ekki óhugsandi, að það hafi geymst i undir-
vitund hans og gægst þaðan upp við tilraunina.
Frú Margrét, sem var viðstödd, hafði ekki að eins
heyrt nafnið, heldur mundi hún skírnarnafnið á
stúlkunni. Par á móti sagðist hún alveg hafa gleymt
ættarnafninu.
f*að getur svo sem vel verið, að það hafi verið
Appollónía Swarzkopf, sem birtist J. t*. morguninn
11. maí 1917. Við vitum nú minna en það. Ein-
hver virðist það óneitanlega hafa verið. Ekki verður
sagt, að það sé líklega til getið, að J. t*. hafi orðiö
fyrir jafn-kynlegri skynvillu þennan fagra vormorgun
i glaða sólskini, með hugann hlaðinn hversdagsleg-
um störfum.
En hafi það verið hún og hafi henni, einhverra
ástæðna vegna, verið það kappsmál að birtast og
fá eitthvað sagt, þá er það ekki heldur neitt ólíklegt,
að hún hafi leitað lags og reynt að segja það síðar,
sem hún átti ósagt, þegar hún hvarf út úr dyrunum
11. maí 1917 — ef kostur var á nokkuru sambandi
við glastilraunina. Ég er ekkert að mæla á móti
slikum skilningi, heldur læt ég hann liggja milli hluta.
Og ég kannast við það, að eftir öllum atvikum var