Iðunn : nýr flokkur - 01.04.1924, Blaðsíða 20

258
Einar H. Kvaran:
iðunn
að þetta, sem ég hefi sagt frá, og ýmislegt fleira
svipaðs eðlis hafí verið að gerast á Bessastöðam.
Konan með ófléttaða hárið.
Hugsað get ég mér, að einhverjum verði að segja:
Enn hefír þú ekki sagt frá neinu öðru en þvi, er
fyrir aðra menn hefír komið. Hafíð þið hjónin þá
einskis orðið vör?
Við höfum ekki heyrt högg, né heimreiðar, né
umgang. Samt höfum við af eigin reynslu ástæður,
sem ég get ekki greint frá hér, til þess að ætla, að
fleira sé dularfult á Bessastöðum en alment gerist
um sveitabæi.
Eina sögu sem ekki er frá öðrum fengin, ætla ég
að segja að lokum.
í*egar er við vorum komin suður og flutnings-
þreytan var um garð gengin, fór konan mín að tala
um það, að hún yrði ekki aflúin. Einkum furðaði
hana á því, að hún fyndi ekki til þeirrar hvíldar á
morgnana, sem hún væri vön við eftir nóttina.
Jafnframt hafði hún orð á því, að hún yrði fyrir
einhverjum ókennilegum áhrifum, einkum á kvöldin
í rúminu. Hún líkti því helzt við það að verða fyrir
veikum rafmagnsstraumi. Stundum var þessi tilkenn-
ing mjög ákveðin og greinileg. Dag eftir dag kvartaði
hún undan magnleysi, sem aldrei hafði hent hana
áður. Að öðru ieyti gat hún ekki orðið þess vör, að
neitt gengi að sér. En í mínum augum var þetta
nokkuð ískyggilegt, og ég var hræddur um, að hún
væri að missa heilsuna. Enn fremur fór hún að taka
eftir því, að hún tók að verða berdreymnari en áður,
og henni virtist hún ganga úr skugga um, að hana
dreymdi stundum fyrir daglátum — hvort sem þaö
hefir staðið í nokkuru sambandi við hitt eða ekki.
Konan mín var ekkert hrædd við þetta, enda
aldrei myrkfælin á Bessastöðum. Margar nætur var