Iðunn : nýr flokkur - 01.09.1931, Blaðsíða 17
IÐUNN
Trúin á samfélagið.
211
samfélagið meira en sjálfan Jrig. Ef náungiinn er sam-
félaginu verðmætari en Jrú ert, áttu að ei&ka hann
meira en sjálfan Jrig. Ef hann er Jrér ekki jafn-verði-
mætur, áttu að elska sjálfan pig rneira. Ef hann er
samfélaginu skaðlegur, áttu að berjast á móti honum.
Af Jressu verður ef til vill skiljanlegt, að trúin á
samfélagið er ekki alveg J>að sama og kristindómur.
III.
Hiin nýja trú er einstæð að Jrví leyti, að hún ætlar
dulýðginni ekkert rúm. Vera má, að í augum sumra
ræni J>að hana öllum rétti til að heita trú — ,að í
hæsta lagi mætti nefna hana siðfræði. En því J)á J)að?
Er ekki samfélagið oss heilagt — til jafns við einhvern
guðdóm,, sem enginn veit hvar er að finna? Það værii
næsta kynlegt, ef einungis ój)ektar stærðir eða ímynd-
aðar mætti nefna svo. Ef J)að er nokkuð, sem vér
höfum heilagar skyldur við, j)á er ])að samfélagið, sem
vér lifum í. Heill J)ess er heill vor allra.
Vmsir menn eru svo gerðir, annað hvort af eðli eða
vana, að þeir vilja hafa leyndardóma að grufla yfir
~~ óræðar gátur að glíma við. Aftur eru aðrir, sem
^ieta rneira leiðbeiningar og lærdóm um J)að, hvernig
'ifinu verði bezt lifað hér á jörðu. Væntanlega verða
Þeir fleiri og fleiri, eftir [)ví sem tímar líða.
Að öðru leyti verðum vér að gera oss ljóst, hvað
íeUt í hugtakinu dulýðgi — og' hvað ekki felst í Jjví.
^egar rannsóknum og rökréttri hugsun er beitt til
aö varj)a ljósi yfir fyrirbrigði, sem ádur voru dular-
íu|l, J)á er ekki hægt að kalla ])að dulýðgi. Það er
visindi og hið virðingarverðasta starf. En ])að, sem
astæða er til að vona, að mennirnir vaxi upp úr
^ótt 0g smátt, er hið dulræna taumleysi, sem tilfinn-