Iðunn : nýr flokkur - 01.09.1931, Qupperneq 31

IÐUNN
Trúin á samfélagið.
225
í íiálega öllum mönnuim býr hvötin til að gleðja aðra,
og fieir fórna allir mieiira eða minxia á altari þeirrar
hvatar. En höfum vér ekki ákveðna siðaskoðun eða trú
að bakhjarli, erum vér oftast tvíráðir um, hvenær vér
eigum að fóma og hve miklu. Tilviiljun og slembilukka
ráða því, hvernig vér snúumst við þeim málum, er
vaTða samskifti vor við aÖra menn. Vér getuan ekki
verið heilir sérgæðinigar, og svo verðum vér óheilir
mannvinir.
Trú'in á samféiagið á að hjálpa oss út úr þessu
öngþveiti. Það verður auðvelt að sýna frarn á, hver
styrkur oss er að hagrænu s'iðakerfi, einföldu og ó-
brotnu, án víðtækra bollalegginga um hluti og heima,
sem vér vitum ekkert um.
Og þótt vér gætum ekki gert ráð fyrir þeiim félags-
anda, sem hin nýja trú hefir að forsendu, hjá öllum
fjöldanum, mættum vér að minsta kosti búast við hon-
um hjá leiðtogunum. Þeir, sem að viti og dug standa
fjöldanum framar og telja sig til forustu fallna — af
þeim ættum vér að geta krafist þeirrar göfgi og þess
siðlega þroska, að þeir legðu fram krafta sína í þjón-
ustu samfélagsins, ún pess að vænta sérstakra fríðinda
sér til handa. Og þessir menn, sem fjöldinn er vanur
að líta upp til, gefa fordæmið ti-1 eftirbreytni. Utan
um þá safnast fleiri og fleiri, og hreyfingin vex eins
■og veltandi snjókökkur í þíðviðri. Áður en varir hefir
samhyggjan breiðst út og sýrt alt deigið.
VIII.
Það getur verið aLlmiklum erfiðleikum bundið að
halda annað ])-eirra tv-eggja boðorða, er fyr voru nefnd:
uð láta hagsmuni samfélags víkja fyrir hagsmunum
aunars stærra, sem þ-að er hluti af. Yfirleitt verður auð-