Iðunn : nýr flokkur - 01.09.1931, Page 82
276
Gef oss Barrabas lausan.
IÐUNN
og uppreisnarmann, sem kendi gegn prestum, ríkis-
kirkju, auðsöfnun, og kendi [jannig, að [ijóðarhreyfing
var farin að myndast um hann.
Þá geingu prestarnir ti.1 lögreglunnar og kröfðust þess,
að hann yrðd gerður óskaðlegur. Dómarinn var rétt-
vís maður og vildi ógjarna dæma saklausan mann. En
prestunum tókst að espa smáborgarana, unz þeir hróp-
uðu: Krossfestu hann!
En dómarinn var maður eins og gerist og gengur.
Hann var ekki einungiis réttvís maður, heldur klókur
maður og hygginn. Hann vildi ekki leggja neitt í hættu
og ekki standa í stímabraki við fólkið — og svo vildi
hann hafa matfrið.
Hann þvoði hendur sínar.
Þessi saga er ekki söguLeg i þeirri merkingu, að hún
hafi gerst á einum stað um einn mann. Þá væri hún
-ekki sérlega mikils virði. En hún er söguleg í öðrum
skiiningi. Hún hefir gerst þúsund sinnum og aftur þús-
und sinnum.
Það er þungamiðjan í sögu mannkynsins, sem hér
er sagt frá: Sagan um baráttu þess fi/rir róttlœti —-
via réttvísina.
Og svo sterkar tiIfLnningar hefir þessi bók vakið,
að sá, senr vill hafa vald yfir mönnunum, vitnar til
biblíunnar. Hún hefir orðið heilög bók. Hún er meðal
annars notuð í réttinum, þegar fremja skal meinsæri.
Og í hvert sinn, sem einhver hefir farið að dæmi
timburmannsins unga, sem sagt er frá í guðspjölJunum,
og að því er komið, að hann á að taka af lífi, þá höfum1
við biblíuna með.
Og þegar við hrópum: Gef oss Barrabas lausan! þá
.bætimi við gjarna við: — 1 Jesú nafni, amen.
(Samtiden, 4. h. 1931.) Sigtirdur Einarsson þýddi.